να ανοίξει το γαλάζιο τ΄ουρανού πανωθέ μας
και ένα απαλό αεράκι να μας φέρνει τ΄ αρώματα
της θάλασσας και των βουνών, να πετάνε
γύρω μας νεράιδες των παραμυθιών και πέταλα
λουλουδιών χρωματιστά να γίνονται στεφάνια
να τα κρεμάσουμε στους τοίχους της καρδιάς μας !
Να κλείνουμε τα μάτια μας και να παίζουμε
το παιχνίδι της χαράς…
ποιος θα γελάσει πρώτος?
Ο δεύτερος θα χάσει….τιμωρία του ένα μόνο φιλί !
Ο πρώτος τα παίρνει όλα …
δεκάδες φιλιά που θα μοσχοβολάνε
απ τα μπαλκόνια με τις βιγκόνιες , τα γιασεμιά
τις τριανταφυλλιές και τα μικρά χρυσάνθεμα
και από τα σύννεφα που θα τρέχουν χαρούμενα
και θα γεμίζουν ροδοχρώματα κι αρώματα την γη μας….
Θα έχω τις τσέπες μου γεμάτες από πέταλα
Των λουλουδιών, θυσία όλα να γίνουν
Στον βωμό των δικών σου των χειλιών
Θα χουν της θάλασσας την γεύση
Θα χουν το μπλε του ουρανού
Θα χουν της ίριδας το τόξο
Της αφέγγαρης νύχτας τα μυστικά
Και την δροσιά από τις στάλες της βροχής.
Και όταν όλα τα αγγίξεις
Όταν όλα τα χαρείς
Τσαλακωμένα σε μένα θα επιστρέψουν
Χρώμα κόκκινο θα στάζουν σαν πληγές
Άνοιξη θα είναι και εγώ θα πίνω
Των λουλουδιών την γεύση σαν ελιξίριο ζωής
levina
