3.1.13

Ένα ήσυχο πρωινό





Μετά τις μέρες των γιορτών
ένα ήσυχο πρωινό ξημέρωσε,
με την υγρασία σαν ένα γαλακτερό ημιδιάφανο υλικό να θέλει να καλύψει τον τόπο μου ...
οι σταγόνες της Ίριδας ν΄ ακουμπούν προστατευτικά σε κάθε φυλλαράκι, σε κάθε πέταλο λουλουδιών, να ποτίζουν τα βρύα στις παρυφές των δρόμων και στα απάνεμα μέρη των κορμών των δέντρων.

Η πρωινή δροσιά
φανέρωσε τον ιστό της αράχνης στο καμπανάκι της εισόδου


Οι τρελαμένες τριανταφυλλιές έβγαλαν τα Χειμωνιάτικα λουλούδια τους κι η Πασχαλιά ξεχάστηκε πως είναι στην καρδιά του Χειμώνα ... ίσως και να ζήλεψε και έβγαλε τα μαβιά λουλουδάκια της, σαν μάτια που παρακολουθούν πίσω από τα κλαριά την πορεία του καιρού.










Κάθε ελεύθερη στιγμή  της μέρας μου,  κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μου καταφεύγω σε αυτές τις μικρές πινελιές που βάζει η φύση γύρω μου.
Και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι καινούργιο .
Θα παρομοίαζα αυτές τις φαινομενικά χαλαρές στιγμές με τον εμβρυουλκό που έχει ο μαιευτήρας για να φέρνει μια νέα ζωή στον κόσμο.

Αυτά είναι τα στεφάνια του Δεκέμβρη, περίμεναν τον γιορτινό στολισμό τους

Έτσι είναι , όταν αφήνεσαι να ταξιδέψεις επάνω σε δυο σταγόνες υγρασίας , μπορούν να εκμαιευτούν από μέσα σου χιλιάδες συναισθήματα, να δεις με καθαρό βλέμμα ότι υπάρχει γύρω σου, ότι σε πλαισιώνει, ότι σε αγγίζει, σε πονά, σου δίνει χαρά, σε προβληματίζει και πόσο εύκολο είναι να αφήσεις
τότε πίσω σου τα σκοτάδια, να παραμερίσεις τις ανήλιαγες ψυχές και να αφεθείς στο φως ενός ήλιου που υπάρχει ακόμα και στην πιο βαριά συννεφιά.



Είναι ευλογία η ζωή για να την σπαταλάμε σε προτάσεις που αρχίζουν με το ΘΑ...


Eίναι απειροελάχιστη η ζωή  που μας χαρίστηκε στην γη για να παραμένουμε εγκλωβισμένοι πρώτα απ΄ όλα  μέσα μας, φυλακισμένοι στις ίδιες μας τις σκέψεις.


Είναι ευλογία ο χρόνος που που μας δόθηκε,
ας μην τον αφήνουμε να πηγαίνει χαμένος
κλεισμένοι στα σκοτάδια μας, παγιδευμένοι
στους εφιάλτες μας   _







                                                                                                                      Levina












Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...