9.11.14

Η Ζ.







η Ζ. δεν μένει πια εδώ
άλλαξε επάγγελμα
άλλαξε διεύθυνση
άλλαξε κι αριθμό…

η Ζ.  βαρέθηκε στίχους στις επιθυμίες να πετά
να καίει τα σωθικά της κι ένας πεισματάρης άνεμος
τ’ αποκαΐδια στα νοτισμένα βλέφαρα ν’ απιθώνει

η Ζ.  βαρέθηκε να εξηγεί, να μονολογεί ,
να φωνάζει να σιωπά  όρια να βάζει
τα όρια να αναιρεί ‘ να κλαίει να γελά
ν’ αγκαλιάζει τα συντρίμμια ν’ αγαπά

η Ζ. κουράστηκε από την ματαιοδοξία του
τίποτα'  που πηγάζει από το τίποτα' που
έγινε κάτι γιατί του είπαν πως είναι κάτι

η Ζ. βαρέθηκε την αγαθοεργία του γραφικού
που τις πληγές του κόσμου αντανακλά
Και σαν ανταποδοτική της ζωής του πράξη
την βοήθεια του σταγονόμετρου μετρά

η Ζ. βαρέθηκε στην επόμενη δανεική μέρα να ζει
χορηγούς ν’ αναζητά τ’ άδεια κάδρα να γεμίσει
Πάσχει σοβαρά από του χρόνου την φθορά
πολύ αργά για των κανόνων την υποταγή

η Ζ.
Για όλα φταίει αυτή η πνιγμένη σιωπή
που σ' ένα παρατεταμένο ίλιγγο επιμένει
Της μετανάστευσης τα ναύλα στο χέρι κρατά
αναχωρήτρια για ανέμους που φιλονικούν
ποιός τα εναπομείναντα όνειρα θα περιθάλψει

                                                        

                                                          Levina                        
                                               








Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...