21.3.14

Τι είναι Ποίηση ;

Tanya shatseva artist



Τ' άπιαστο ολόκληρο το δίνω. Κανείς δεν το παίρνει.

Αναρωτήθηκα πολλές φορές τι είναι η ποίηση.
Ποια είναι η εσωτερική ανάγκη κάποιου να εκφραστεί μέσα από τον στίχο, 
βάζοντας στην σειρά λέξεις που σπανίως χρησιμοποιούνται στην 
καθημερινότητα με αυτή την συχνότητα  ….

Σώμα περιφραγμένο - συστολή του απείρου.

Φράσεις έξω από τους κανόνες, που θα φαινόταν τουλάχιστον φαιδρές να 
τις εκστομίσει κανείς στις συνδιαλλαγές του με τους άλλους.

Άνεμε, που με γύμνωσες, μου ' γινες το μοναδικό μου ρούχο.

Φράσεις γεμάτες με σχήματα λόγου που βγάζουν μια μουσικότητα και ρέουν 
απελεύθερες από τα βάρη της λεπτομέρειας που περιέχει ένα πεζό κείμενο.

Με την ελπίδα μιας στιγμής, μας χρέωσαν όλο το μέλλον.

Και γιατί τόσο πολύ η ποίηση έχει διασωθεί στην Ελλάδα και μας έρχεται σαν βαριά
 κληρονομιά μέσα από χιλιετίες ;  Όταν η πεζογραφία φυσικά δεν είχε την ίδια τύχη 
και μόνο στις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως μετά την απελευθέρωση από τον 
Τουρκικό ζυγό αρχίζει να αναπτύσσεται και να φτάνει έως τις μέρες μας.

Πέταλο γιασεμιού, σ' ένα ποτήρι με νερό, μακριά που με αρμενίζεις.

Τι βλέπει περισσότερο ο ποιητής και με πόσους τρόπους μπορεί να ερμηνεύσει 
γεγονότα και συναισθήματα, εκεί που  οι υπόλοιποι άνθρωποι αντικρίζουν  μόνο 
φόρμες και σχήματα και γκρίζο αντί για χρώματα;

Αν δεν μπορέσω να το δεις κι εσύ, μοιάζει σα να μην το' χω.

Η ποίηση βγαίνει από τα βάθη της ψυχής, βγαίνει από τα όνειρα, από την 
απόγνωση, βγαίνει από τα ιδανικά, από τον έρωτα, από την περηφάνια, βγαίνει
 από το βλέμμα που βλέπει ορίζοντες πίσω από τους τοίχους και ουρανούς πίσω 
από τα κάγκελα.

Τι ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος.

Ζούμε σε μια εποχή όμως που η ποίηση βρίσκεται στο περιθώριο κι ας  υπάρχουν
 χιλιάδες που γράφουν στίχους και πόσοι είναι που τους ανεβάζουν και στο 
διαδίκτυο! Κι όμως…  η ποίηση είναι η λιγότερο διαβασμένη από οτιδήποτε άλλο.


Η νύχτα πάντα πίσω απ' τις σελίδες μου. Γι' αυτό και λάμπουνε
τόσο πολύ τα γράμματά μου.


Είναι άραγε τόσο δυσνόητη η ποίηση για να περιθωριοποιείται ; Κι όμως οι στίχοι
 κρύβουν τόσα νοήματα όσα και τα μάτια που θα τους διαβάσουν γιατί ο καθένας 
μας θα ψάξει στην ψυχή του, στα βιώματά του, στα όνειρά του κι ανάλογα θα δώσει και την ερμηνεία του .

Να ξέρεις, - τούτα τα μονόχορδα είναι τα κλειδιά μου. Πάρ'  τα.

Πολλές οι σκέψεις μου για το πώς να παρουσιάσω την δική μου εκδοχή για την 
ποίηση και με πόσους στίχους να διανθίσω ετούτη την ανάρτηση… με έβγαλαν 
από την δύσκολη θέση τα Μονόχορδα του Γιάννη Ρίτσου.
Τα Μονόχορδα γράφτηκαν στο Καρλόβασι τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο 
του 1979.

Και  κλείνω πάλι  με Ρίτσο κι ένα κομμάτι από την ‘Αναγκαία εξήγηση’
Ποιητική συλλογή ‘’Ασκήσεις 1950-1960’’


Είναι ορισμένοι στίχοι – κάποτε ολόκληρα κομμάτια
Που μήτε εγώ δεν ξέρω τι σημαίνουν.  Αυτό που δεν ξέρω
Ακόμα με κρατάει . Κι εσύ έχεις δίκιο να ρωτάς .  Μη με ρωτάς.


Τελικά … τι είναι η ποίηση ;


                                                           Levina


Για την ιστορία της Παγκόσμιας ημέρας Ποίησης
Πηγή :
Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.





40 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Συμβαίνει κάτι μαγικό με ένα ποίημα Λεβινάκι, με λίγους στίχους και λίγα λόγια έχει δημιουργηθεί μέσα σου βουνό συναισθημάτων, χωρίς απαραίτητα να έχεις καταλάβει ή να ξέρεις τι σημαίνει αυτό που διαβάζεις.
Σε παίρνει μαζί του ένα κύμα χωρίς να το καταλάβεις και σου αφήνει πάντα μια αίσθηση.
Καλή κακή δεν έχει σημασία, σου αφήνει μια αίσθηση!
Ειδικά εδώ σε σένα όταν διβάζω κάτι που έχεις γράψει κάνω ολόκληρο ταξίδι με πας και με φέρνεις και αυτό είναι μοναδικό.
Κανένα άλλο γραπτό δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις έτσι εκτός απο το ποίημα.
Δεν ξέρω αν με κατάλαβε κανείς προσπάθησα να γράψω αυτό που νιώθω!
Πολλά πολλά φιλιά!

kat. είπε...

ένας φίλος μου έλεγε πως ποίηση είναι αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει ο κάθε νους! μόνον ελάχιστοι.. δεν ξέρω αν έχει δίκιο..

Μαρία Νικολάου είπε...

Η ποίηση θα είναι πάντα στο περιθώριο, γιατί πάντα θα γράφετε από ανθρώπους περιθωριακούς. Από αυτούς που δεν αρκούνται στην εξιστόρηση και ψάχνουν την ελευθερία πίσω απ΄τις λέξεις. Ότι και να σημαίνει η ελευθερία. Έρωτα, μίσος, αγάπη, έλξη, χαρά, λύπη. Η ελευθέρωση αυτών των συναισθημάτων γίνετε μόνο μέσω αυτής. Και οι αυτοί που το κάνουν δεν είναι αυτοί που έχουν το ταλέντο, είναι αυτοί που τολμούν να το εκφράσουν.
Πολύ ωραία ιδέα για ανάρτηση και η δική σου υπέροχη.
Καλημέρα.

nikosmous είπε...

Χωρίς να θέλω να κάνω τον ειδικό, νομίζω πως η ποίηση δεν είναι κάτι το συγκεκριμένο που μπαίνει σε κανόνες και καλούπια.Ισορροπεί όμως ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.Μπορεί να 'ναι τα αμέτρητα συναισθήματα που νιώσαμε, οι εμπειρίες που βιώσαμε, όσα τέλος πάντων αφομοιώσαμε, μα πάνω απ' όλα όμως είναι ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης... εντελώς αναρχική θα 'λεγα!
Εσύ πάντως Λεβίνα μου που γράφεις τόσο υπέροχα ποιήματα, θα γνωρίζεις καλύτερα κι αν έκανα κάποιο λάθος διόρθωσε με!
Χαρούμενη καλημέρα και να 'σαι πάντα καλά!!!:-)

Unknown είπε...

Σκέψεις και ιδέες που έρχονται στο νου μας,,,διατυπωμένες με ιδιαίτερο τρόπο...
Λίγοι έχουν το χάρισμα και άλλοι τόσοι την ευαισθησία να συλλαμβάνουν τα νοήματα...
Οι πολλοί,,νομίζουν,, μα αδυνατούν να καταλάβουν...

Κική Κωνσταντίνου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κική Κωνσταντίνου είπε...

Καλημέρα Λεβινάκι μου!

Μα τι ομορφη αναρτηση!
Τιμησες δεοντως τη σημερινη μερα με το αποτυπωμα που μονο εσυ εχεις!

Η αναρτηση σου με εκανες να ταξιδευω με το μυαλο μου και να νοιωθω μια μεθυστικη ζαλη.
Γενικοτερα μου αρεσε παρα παρα πολυ!

Εγω τη "μαγεια" της ποιησης την ανακαλυψα προσφατα. Και εχω μελλον ακομη μπροστα μου. Δεν εννοω μονο με το να γραφω, εννοω κυριως με το να διαβαζω και να καταλαβαινω τι μου λεει ο ανθρωπος που την εγραψε.

Ξερεις ποιο νομιζω οτι ειναι αυτο που κανει την ποιηση να μη διαβαζετε; Το οτι οι περισσοτεροι γραφουν για τον εαυτο τους και μονο. Δε λεω πως αυτο ειναι λαθος φυσικα απλως θελω να πω πως οταν καταθετεις κατι απο την ψυχη σου και το θετεις σε αναγνωστες δεν ειναι λογικο να αφηνεις χωρο και για εκεινους μεσα; για τη ψυχη τους! Να μπορουν κι εκεινοι να ταξιδεψουν, να ονειρευτουν , να πονεσουν, να ανασανουν και γενικως να ζησουν το καθε λεπτο μαζι σου.

Εγω τουλαχιστον καπως ετσι το βλεπω.

Φιλακια πολλα φιλη μου! Να εχεις ενα τελειο σκ!

Unknown είπε...

Ίσως να είναι και κάτι ακόμα πιο πέρα και πάνω απ' αυτά η ποίηση.
Ίσως να ξεφεύγει απ' την έννοια που της έχει αποδώσει ο περισσότερος κόσμος και να μην χωρά ούτε σε στίχους, ούτε σε λέξεις, ούτε σε μουσικές, παρά να επεκτείνεται, να απλώνεται και σε πράξεις, σε κινήσεις και σε... σιωπές, ακόμα!

"Με ό,τι καταπιάνεσαι, να το κάνεις σαν ποιητής", όπως θα έλεγε και κάποιος φίλος, εραστής της ποίησης, "της τέχνης της ζωής"!

Πραγματικά όμορφο κείμενο, Levina!

serenata είπε...

Ω! Πόσα έμαθα από την ανάρτηση σου Λεβίνα μου!
Γνώριζα πως μαζί με άλλα είναι και ημέρα ποίησης σήμερα.
Αλλά εσύ αποφάσισες να μας ενημερώσεις για όλα!

Φιλάκια πολλά:))

ΥΓ Καλή άνοιξη!!!!

Άρης Άλμπης είπε...

Προσυπογράφω όλες τις παραγράφους τής πολύ ενδιαφέρουσας περιεκτικής ανάρτησής σου, αγαπητή μου Levina. Και πολύ ορθά διερωτάσαι τελικά τι είναι ποίηση. Γιατί είναι τόσο ασαφή τα όρια του πλάτους και του βάθους τής έννοιας ποίηση που δεν νομίζω πως μπορεί να υπάρξει ορισμός.
Μένω περισσότερο στην πρότασή σου «Φράσεις γεμάτες με σχήματα λόγου που βγάζουν μια μουσικότητα και ρέουν…».
Ναι, πρέπει να υπάρχει μια μουσικότητα, δηλαδή να ξεχωρίζει από τον πεζό λόγο.
Εκείνο που δεν μ’ αρέσει στα ποιήματα είναι η θολούρα, η πολυλογία και ο μάταιος λυρισμός.
Πάντως το ζήτημα που εγείρεις είναι μεγάλο. Θα άξιζε να αναλάμβανε κάποιος την πρωτοβουλία για μια συνάντηση γραφιάδων τού διαδικτύου και να συζητούσαμε διεξοδικά. Σε χαιρετώ από τα πανέμορφα βουνά μου. Να είσαι καλά.

Mia Petra είπε...

"Ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα";;... Καλή Άνοιξη. Καλό βράδυ! :)

Levina είπε...

Σημασία έχει Έλενά μου Εσύ τι νοιώθεις, πως το νοιώθεις και τι γεύση σου αφήνει
κάτι που διάβασες ! Και φυσικά κατάλαβα τι θέλεις να πεις με έξη λεξούλες σου που έφταναν να το περιγράψουν - Σε παίρνει μαζί του ένα κύμα - ...
Σε φιλώ και σου εύχομαι καλά να περάσεις αυτές τις μέρες ....

Levina είπε...

Κατερίνα μου ενδιάφερουσα άποψη αλλά γιατί να είναι ακατανόητη η ποίηση ;
Μήπως και ολόκληρα κείμενα , για να μη πω ολόκληρα βιβλία δεν διαβάζουμε
και στο τέλος λέμε - και τώρα τι ήθελε να πει ο ποιητής ; - βλέπεις και πάλι σε
ποιητή αναφερόμαστε κι ας μιλάμε για πεζογραφία!
Τώρα βέβαια υπάρχουν και πολλών ειδών ποίησης , οπότε αν φτάσουμε στο
σουρεαλιστικό της κομμάτι ή εκεί που είναι λέξεις ως πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι, θα συμφωνήσω με εκείνους που λένε πως είναι στην σφαίρα του ακαταλαβίστικου!
Σ' ευχαριστώ και σου εύχομαι να περάσεις καλά :-)

airis είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση Λεβίνα μου!
Ξέρεις πόσο λατρεύω να προσπαθώ να βάλω στο χαρτί τις σκέψεις μου μα πιο πολύ να διαβάζω!
Συμφωνώ μαζί σου ...ενώ γράφουμε λίγοι διαβάζουν. Είχα αναρωτηθεί κι εγώ μετά το 2ο Συμπόσιο...ας κοιτάξουμε πόση ποίηση έχουμε στη βιβλιοθήκη μας.
Να'σαι καλά!
Θα χαρώ να σε δω να τολμάς ξανά στο 3ο Συμπόσιο που ξεκίνησε σήμερα !
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

Levina είπε...

Ακόμα μια ενδιαφέρουσα άποψη Μαρία μου...
Μου κάνει εντύπωση η λέξη περιθωριακός που χρησιμοποιείς κι αν στην αρχή με ξένισε, τελικά βρίσκω πως ταιριάζει γιατί όσο κοινωνικός κι αν είναι ένας άνθρωπος της ποίησης θα πρέπει να ζει μια περιθωριακή ζωή για να μπορεί να γράψει ...
Να είσαι καλά Μαρία μου , να περάσεις όμορφα και κυρίως ... όσο πιο ξεκούραστα μπορείς :-)

Levina είπε...

Πρώτα απ΄όλα Νίκο μου μου αρέσει η απόψή σου αν γενικά όλες οι απόψεις σχετικά με την ποίηση συγκλίνουν τελικά, όσο διαφορετικά και με όσες παραμέτρους διατυπωθούν... και κατά δεύτερον σε ευχαριστώ για τα ''υπέροχα ποιήματα'' αλλά δεν είμαι ποιήτρια, με σεβασμό και φόβο αγγίζω αυτόν τον τομέα σε μιαν αντιποιητική εποχή .

Σ' ευχαριστώ Νίκο μου και σας εύχομαι να περάσετε καλά αυτές τις μέρες με την οικογένειά σας :-)

Levina είπε...

Χάρισμα καλέ μου jim ; θα προτιμήσω την λέξη ευαισθησία ... και σκέψη και αναζήτηση και ....
Όσο για τους πολλούς μάλλον δεν θέλουν να καταλάβουν, δεν θέλουν να παιδευτούν και να προβληματιστούν με κάτι που διαβάζουν, είναι πιο εύκολο σίγουρα κάτι που σου δίνεται στο πιάτο από κάτι που πρέπει να σκεφτείς βαθειά για να το καταλάβεις!
Να περνάς καλά και σ' ευχαριστώ για την άποψή σου :-)

Levina είπε...

Aγαπημένο μου πολύ σωστά τα λες αλλά για φαντάσου τώρα την Πολυδούρη πχ. όταν έγραφε για τον έρωτά της, για την απογοήτευσή της να σκεφτόταν συνάμα ότι κάποιος θα δει τους στίχους της και θα πρέπει να τους διαμορφώσει ανάλογα για να ταυτιστεί μαζί τους !
Ακόμα και ο πιο εύκολος στίχος Κική μου μπορεί να μεταφραστεί με δέκα διαφορετικά νοήματα.... και εδώ είτε ταυτίζεσαι με όσα διαβάζεις, είτε σε αφήνουν αδιάφορη.
Και όπως είπα και πιο πάνω , πάντα υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό ποιητών που γράφει με εντελώς δυσνόητο τρόπο ... αλλά αυτό είναι μια άλλη και πάλι μεγάλη συζήτηση!
Εσύ πάντως συνέχισε να διαβάζεις... όσο περισσότερο μπορείς και μέσα στο διαδύκτιο μπορείς να βρείς εκατοντάδες συλλογές να κατεβάσεις για να μελετάς.
Τα φιλιά μου κοριτσάκι μου γλυκό και να περάσεις καλά :-)

Levina είπε...

Δεν έχεις άδικο... τόσοι άνθρωποι έχουμε γράψει εδώ και πόσες λέξεις έχουμε χρησιμοποιήσει για να βρούμε άκρη και πάλι .... πόσες χιλιάδες φράσεις έχουν ειπωθεί για να ορίσουν το θέμα ποίηση ...
Και αυτή η φράση σου μαγευτική.... με ότι καταπιάνεσαι να το κάνεις με ευαισθησία; να εμβαθύνεις ; να αναλύεις ; ούτε μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσε να επεξηγήσει την λέξη 'ποιητής' !
Σ' ευχαριστώ πολύ Thomas, εύχομαι να περάσεις καλά :-)

Levina είπε...

Σερενατάκι κι εγώ έψαξα να μάθω περισσότερα ... οπότε τα μοιράστηκα και μαζί σας ...
Σωστά... καλή Άνοιξη να έχουμε ( επιτέλους να ζεσταθεί αυτό το έρημο σαρκίο μας ) , σ' ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να περάσεις καλά κι εσύ και το Μουτζουράκι σου :-)
Τα φιλιά μου...

Levina είπε...

Αγαπητέ μου Άρη αυτό ακριβώς βγαίνει τελικά... ότι τα όρια είναι ασαφή και κανείς δεν γνωρίζει που μπορούν να φτάσουν !
Συμφωνώ απόλυτα ότι η πολυλογία, η θολή εικόνα κουράζουν και αποσυντονίζουν ... και ο Ρίτσος , όπως και άλλοι μεγάλοι ποιητές , το έλεγε ότι χρειάζονται πολλές περικοπές για να βγει σωστό ένα ποίημα ...
Σε χαιρετώ κι εγώ από το δικό μου πανέμορφο καταπράσινο βουνό ( να και δυο βουνά που χαιρετιούνται και δεν ... μαλώνουν κατά το δημώδες άσμα ! ) και εύχομαι να περάσεις καλά αυτές τις μέρες :-)

Levina είπε...

Ωραία το παρέφρασες Πετράκι μου !
Καλό βράδυ να έχεις και καλά να περνάς ...
Καλή Άνοιξη ! Να που ξανάρθε η Άνοιξη επιτέλους :-)

Levina είπε...

Άλλο μεγάλο θέμα ανοίγεις Αριστάκι μου... τι υπάρχει σε μια βιβλιοθήκη, αν υπάρχει βέβαια βιβλιοθήκη! Πολύ καλό θέμα για ερώτηση !!!
Ότι έχω δει να αγοράζουν βιβλία με εξώφυλλο ανάλογο με το χρώμα του τοίχου να το πω;
Νομίζω θα τα ξαναπούμε στο Συμπόσιο που διοργανώνεις... ελπίζω τουλάχιστον :-)
Σ' ευχαριστώ...
Σε φιλώ και σου εύχομαι να περάσεις καλά και να ξεκουραστείς....

Velvet είπε...

Πιστεύω ότι είναι μια υπαρξιακή η εσωτερική αναγκη τους καθενος
να εξομολογηθεί και να λυτρωθεί από τους δαίμονες του
αλλα και να κοινοποιήσει στο κοσμο τη δικη του παρουσία και αλήθεια
Ο κόσμος αγαπά την ποίηση (κι ας μην την διαβάζει)
γιατι διακρίνει ανάμεσα στους στίχους κομμάτια της δικη του αγωνίας

Προσωπικά αγαπώ εκεινη την ποίηση που κατεβαίνει στο δρομο
που χρησιμοποιεί απλές κατανοητές λέξεις για τον καθενα
και μιλαει στην καρδιά των ανθρώπων.
Δεν μου αρέσει η ποίηση που παρουσιάζεται
σαν ένα συνονθύλευμα από ακαταλαβίστικες λέξεις και εκφράσεις
περισσότερο για να κάνει εντύπωση γνώσεων λεξικογραφίας παρά ουσίας
και προσπαθεί να με πείσει ότι είναι ποίηση

Δεν μου αρέσουν οι ποιητές που από τη ζεστασιά της καμαρούλας
κρυμμένοι πισω από ένα παράθυρο σκαρώνουν στίχους
και μου περιγράφουν το φεγγάρι χωρίς να το εχουν δει
Η μου υψώνουν το δάχτυλο σαν αλάνθαστοι κριτές
χωρίς να έχουν πατήσει το πόδι τους στη άσφαλτο που καίει

Μου προκαλούν γελοιότητα όταν προσφωνούν ο ενας τον άλλον ποιητά
με υποκρισία περισσή και μεγαλόσχημους τίτλους:
Όταν αυτό-αποκαλούνται «ποιητές»
πιστεύοντας ότι κάνουν ταχαμου κάτι ανώτερο από τους αλλους
επειδή καταφέρνουν να ταιριάζουν μερικά στιχάκια στη σειρά
Γιατι για μένα ποιητής είναι και ο εργάτης κι ο αγρότης αλλά κι σκαφτιάς
Γιατί «ποιώ» σημαίνει δημιουργώ με κάθε τρόπο.


ΥΓ.
Λεβινα,
Το κείμενο που έγραψες και η ανάλυση για την ποίηση
ήταν πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα
Με βρίσκει σύμφωνο η άποψη σου

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Είναι λέξεις που συναντιούνται, όπως συναντιούνται οι νότες του μουσικού και τα χρώματα του ζωγράφου.
Είναι μια μικρή απόδραση απ' την πραγματικότητα, ένα καταφύγιο. Μπορεί να μη θυμόμαστε με ακρίβεια ιστορικά γεγονότα, αλλά όλοι έχουμε για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μας τον στίχο που μας σημάδεψε.
Πολύ ταξιδιάρικη η ανάρτησή σου Λεβίνα μου...

Hengeo είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα και όμορφη ανάρτηση Λεβίνα!

Ομολογώ ότι δεν το πολυέχω με την ποίηση, χωρίς να σημαίνει αυτό όμως ότι δεν υπάρχουν κάποια που όταν τα διαβάζω με ταξιδεύουν.

Καλό Σ/Κ να έχεις!

Levina είπε...

Ω ναι !!
Μα τι ειδυλλιακή εικόνα μου φέρνεις στο μυαλό … με ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι και το πούρο στο άλλο οι κύριοι καλλιτέχνες να περιφέρονται ανάμεσα στα κρέατα και τα τυροπιτάκια στις εκθέσεις των γκαλερί και να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις ενώ οι κυρίες να δίνουν βαρυσήμαντες συνεντεύξεις για την φιλοσοφία της γόνιμης σκέψης τους!!!
Κι όλοι αγκαλιασμένοι να μετράνε το κέρδος της ημέρας!

Κάθε σου λέξη με βρίσκει σύμφωνη Velvet , συμπλήρωσες με τον καλύτερο τρόπο την ελλειπή μου ανάρτηση.

Σ' ευχαριστώ... Όμορφη μέρα να έχεις :-)

Levina είπε...

Έχεις τόσο δίκιο σε αυτό Κανελλάκι μου!!
Τώρα που το σκέφτομαι , όταν θυμάμαι ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μου τους έχω συνδέσει με κάποιο στίχο...
Τι έφερες στην μνήμη μου με αυτή σου την πρόταση!
Άνθρωποι που δεν ζουν πια, άλλοι που χάθηκαν μέσα στον χρόνο και να που μένει ένα τραγούδι, ένας στίχος, μια μελωδία να θυμίζει πρόσωπα, καταστάσεις, χρόνια περασμένα!

Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
σ' ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι να περάσεις καλά αυτές τις μέρες :-)

Levina είπε...

Hengeo μου κι όποιος λέει ότι ''το έχει'' μήπως και αυτό είναι απόλυτο;
Το ερωτηματικό πάντα θα πλανιέται στον αέρα .... και πάντα θα παλεύουμε
σαν βαρκούλες σε άγρια νερά όταν πιάνουμε στα χέρια μας ένα πολύτιμο βιβλίο ,
είτε για κείμενα πρόκειται, είτε για στίχους ...
Την καλημέρα μου και τις ευχές μου να περάσεις καλά :-)

Ariadni St. είπε...

Η ποιήση είναι τρόπος έκφρασης, είναι ζωή και πολλά ακόμη, που αν ξεκινήσω δεν θα μου φτάσει ο χόρος των σχολίων να γράψω.
Καλό Σκ :)

http://fetoula.blogspot.gr

Άιναφετς είπε...

Μόνο η ποίηση ξέρει να υμνήσει την άνοιξη και φυσικά τον Έρωτα... και αυτό το καταφέρνει κανείς μόνο αν είναι ερωτευμένος με τη ζωή!
Χθες είμασταν καλεσμένοι στον Ιανό για τη παγκόσμια μέρα της ποίησης, όπου πολλοί επώνυμοι απήγγειλαν ποιήματα, μου έκανε εντύπωση που τα περισσότερα ποιήματα ήταν ερωτικά!
ΑΦιλάκια απ΄ το ανθισμένο βουνό μας! :)

Levina είπε...

Aριάδνη μου μια χαρά το λες.... κι όπως είδα κι αυτό που κάνεις εσύ ποίηση είναι...
Γαστριμαργική απόλαυση ! Πάντα τα καλύτερα σου εύχομαι ....
Καλή Κυριακή να έχεις !

Levina είπε...

Γιατί άραγε ;
:-)
Τι υπέροχες μέρες Στεφανία μου!!!
Ώρα να υποδεχτούμε και τους συγκάτοικους... τα χελιδόνια ... θα κάνουμε κι ανταλλαγές,
μήπως σου στείλω τα δικά μου και φιλοξενήσω τα δικά σου; Τι λές ;
ααααφιλιά πολλλλά όμορφη γειτόνισσα :-)

Memaria είπε...

Τι είναι ποίηση?...
Μα μαγεία και ζωή ταυτόχρονα...μουσική με λέξεις....λέξεις γεμάτες εικόνες....εικόνες γεμάτες ζωή...ζωή με συναισθήματα....μαγεία!
Όλοι κουβαλάμε μαγεία μέσα μας...ακόμα κι αν όλοι δεν μπορούμε να την εκφράσουμε, όλοι μπορούμε να τη νιώσουμε όταν διαβάζουμε ποίηση...
Φιλιά πολλά!

agriomeli είπε...

Βαρυ το φορτιο που κουβαλαμε μεσα μας...
Ψυχη το λεω εγω.
Ενιοτε φοραει ενδυμασια "οικου" Ποιηση.

Καλησπερολουλουδο

Levina είπε...

Kι ο καθένας την εκφράζει με όποιον τρόπο μπορεί Μαρία μου.... εσύ έχεις τον δικό σου τρόπο γι αυτό... τον φωτογραφικό σου φακό!
Την καλημέρα και τα φιλιά μου :-)

Levina είπε...

Ενίοτε ... ο 'οίκος' μπορεί να είναι οφθαλμαπάτη !

ηλιοδροσερές Καλημέρες .... :-)

vailie είπε...

Ποιηση ειναι η εκφραση των αντισυμβατικων....
Κ ο καθενας που διαβαζει το ξεχειλισμα της ψυχης καποιου αλλου μπορει να βρει ενα σημειο"δικο του"!!!
;-)
:-*

vailie είπε...

Να πω κ τον πόνο μου...
Προσφατα ειχα μια απωλεια κειμενων κ ποιηματων γραμμενα τους τελευταιους μηνες κ αποθηκευμενα μονο στο κινητο μου!
ακομα απορω πως γλιτωσα το εγκεφαλικο,μαζι με οσα ειχα να αντιμετωπισω τελευταια.....
Μπορω ανετα να βαλω τα κλαμματα κ τωρα ακομη που το σκεφτομαι........:-(:'(
Ααααχ!!!!

Levina είπε...

Tώρα γλυκό μου κορίτσι τι να σου πω;
Μα αφήνεις αποθηκευμένα τα γραπτά σου, τις σκέψεις σου μόνο στο κινητό σου;
Δύσκολο είναι να χαθούν ;
Αλλά και δεν είναι κάτι που οι περισσότεροι έχουμε πάθει... κάπου να χαθούν, κάπου
ηθελημένα να πάνε στις καλένδες κι όπως είπε κάποτε κι ένας φίλος που το συζητούσαμε... " Δεν πάνε στο καλό; Μυαλό έχουμε, δουλεύει ακόμα, θα γράψουμε άλλα!"
Μετά από αυτή την κουβέντα ότι και να χαθεί ξέρω πως μπορώ να το αντικαταστήσω με κάτι άλλο... κι εσύ έτσι πάρτο και μη στενοχωριέσαι...συνέχιζε να βγάζεις ότι σε βαραίνει από μέσα σου... μόνο που πλέον πρόσεξε τον τρόπο αποθήκευσης :-)
Πολλλλά πρωινά φιλιά μικρό μου Βάιλι...
να μου είσαι καλά ....

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...