17.1.14

Πέτρινη Πόλη



                                                                                                                                          Glenn Brady


Σε μια πόλη έρημη  λέξεις τραυλίζοντας ματαιοπονώ
πως αυτοσχέδια αισθήματα θα βρω σκαλίζοντας
το λατομείο της καρδιάς μου
η αξίνα σπίθες πετά καθώς σε σώμα ανυπεράσπιστο
το σίδερο χτυπώ
Δεν αποδέχομαι το Τίποτα / ανοίγομαι
σκορπίζομαι  σε βλοσυρούς ανέμους  
τρεμοσαλεύω στο φέγγος της ημέρας
μαυρολογώ  στις νύχτας τα σκοτάδια
μια χούφτα αμίλητο νερό κρατώ / σωπαίνω
Παραδέρνω / Διψώ

Σκάβοντας τον χρόνο τον κόσμο σου αναζητώ
εκείνον  που έχτιζες σαν μάζευες υάκινθους
και ρόδα απ τον ανθόκηπο των βράχων
Εκεί στο περιγιάλι θεμέλιωσες την πόλη σου
ενώ τα γλαροπούλια ενοχλημένα έσκουζαν
φθονώντας  τον χώρο που κατοίκησαν
οι άδολες ψυχές

Το ένδυμα της συγνώμης σαν πέταξα μακριά
στην πόλη των βράχων άνευ όρων
σαρκώθηκε ο έρωτας σ ένα κορμί γυμνό
Παράδοση έγινε δίχως μάχη
δίχως όπλων κλαγγή ν΄ ακουστεί
παράδοση σε χέρια αγαπημένα,
την ώρα που ο ορίζοντας γεννούσε
της νύχτας τον εφτάστερο ουρανό
και τραγούδια θλιμμένα σέρνονταν
γλυκοχαιδεύοντας  τα σκοτεινά νερά
Έτσι να σε θυμάμαι
άγριο δέντρο ριζωμένο στης ψυχής μου τον γκρεμό
λαξευμένος  σε μάρμαρο αρχαίων αγαλμάτων
να με διαβάζω στις άδεις κόγχες των ματιών σου
με την ανάσα μου τα κρύα χείλη να ζεσταίνω
με τα μαλλιά μου τ΄ ασάλευτα πόδια σκουπίζω


Σ΄ ένα μεταθανάτιο σπασμό οδεύω
ένα σαρκοφάγο έρωτα  έχω οδηγό
κι ας ξεθωριάζω στην αρπάγη του
Όταν την ανασαιμιά μου  κλέβει
μάταιο ν΄ αντισταθώ
κι αν επίμονα τα σωθικά μου σκαλίζω για να βρω
τον ομφάλιο λώρο που με τις ρίζες σου με δένει
άγγελος με μαρμάρινα φτερά άψυχη παραστέκω
αφιέρωμα στο κατώφλι
ενός αθέατου παραδείσου_


Levina

συλλογή ''Μονόλογοι Ενός Ολογράμματος''



30 σχόλια:

SUPRNOVA bloggspot.com είπε...

Τίποτα δεν αλλάζει αυτή τη μαγεία σου levina μου,μουσική ,στίχοι να σαι καλά υποβάλλω τα σέβη μου.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Καλημερα Λεβινα μου!
ενα θα σου πω, οχι απλως με αγγιξες, με εκανες να τσουτσουριαξω!
να εισαι καλα!
συγχαρητηρια!
και ομορφο το νεο μπλοκ σοΥ!
φιλακια πολλα!

Levina είπε...

Σ ευχαριστώ πολύ SUPRNOVA,
να έχεις ένα όμορφο και άκρως γεμάτο από ουράνιο ενδιαφέρον Σαββατοκύριακο :-)

Levina είπε...

Kαλημέρα Κική μου...
την είχα ξεχάσει αυτή την λέξη... τσουτσουριάζω ! κι εγώ το ίδιο αλλά από το κρύο :-)
Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου και καλό Σαββατοκύριακο να έχεις ....

Velvet είπε...

Καλημερα Λεβινα

Καθως σε διαβαζα
μου ηρθε στη μνημη αυτο

Whitesnake - Ain't No Love In The Heart Of The City (HD)

Άρης Άλμπης είπε...

Αιθέριους και εύμολπους χαρακτήριζα τους στίχους σου, αγαπητή μου Levina, στην τελευταία ανάρτησή μου του 2013 (Νέοι φίλοι).
Με επιβεβαιώνεις και με τη σημερινή σου ανάρτηση.
Διαλεχτοί στίχοι, με κορωνίδα (κατά τη γνώμη μου)
«Έτσι να σε θυμάμαι
άγριο δέντρο ριζωμένο στης ψυχής μου τον γκρεμό»

Η ανάρτηση, παρά την θλιμμένη της ένταση, αφήνει μια ηδύτητα μέσα στη μελαγχολία της.

Άιναφετς είπε...

Αναρωτιέμαι αν σε μια "Πέτρινη Πόλη", μπορεί ν΄ανθίσει ο έρωτας...
Ο έρωτας θέλει μαγεία, θέλει φως, θέλει φροντίδα, θέλει ζεστασιά και άλλα πολλά...
Η μουσική που διάλεξες (όπως πάντα) συνοδεύει άψογα το ποίημα σου και δένει όμορφα με το νέο look του blog σου!
ΑΦιλάκια τρυφερά!

Mia Petra είπε...

Νομίζω πως και χωρίς μουσική (δείχνει πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα) κατάφερες και με έβαλες όπως πάντα στον μυστηριακό κόσμο των αισθήσεων, με το (νέο) φόντο να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ατμόσφαιρα. Πολλά φιλιά!

Ελενα Λ. είπε...

Μαγικό Λεβινάκι, αυτό το μοναδικό χάρισμα που έχεις να μας ταξιδεύεις σε άγνωστα παραμύθια με μάγισσες και νεράιδες και μάγους σε μια πόλη μυστηρίου με μοναδικά συναισθήματα!
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις;
Πολλά φιλιά!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...


Ακόμα και σε τόσο σκοτάδι .. βρίσκονται τα όμορφα..!!! όμως ξαστέρωσε λίγο μάτια μου!!!
Εκεί στο βάθος της εικόνα σου βλέπω να αχνοφέγγει το φεγγάρι... να σημαίνει κάτι;

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Ατμοσφαιρικό και ανατριχιαστικό σε κάποια σημεία. Το φόντο σου υποβλητικό και απόλυτα ταιριαστό με τους πολύτιμους στίχους σου...
Όχημα για να ταξιδέψουμε στα εσώψυχά μας...
Με μάγεψες.
Καλό βράδυ!

Makis Del είπε...

Ουαου βρε Λεβίνα μου...Τι μαγικό κείμενο...

ΦΛΩΡΑ είπε...

Με σαγήνευσε ο πεζός σου λόγος,
με κρατάει όμως δέσμια ο ποιητικός.
Φιλάκια Λεβίνα μου.

Memaria είπε...

Πώς να αποδεχτεί κανείς το τίποτα?
Για άλλη μια φορά με συνεπήρε η μαγεία σου κι ας έψαχνα σε κάθε στίχο εκείνον τον αθέατο παράδεισο, την ελπίδα!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

airis είπε...

Με έχεις συνηθίσει με τα επίθετα Λεβίνα που με τόση ευκολία χρησιμοποιείς. Αυτό το ποίημα ήταν γεμάτο ρήματα. Τουλάχιστον εμένα αυτά πρόβαλλαν έντονα.
Σωπαίνω/ Παραδέρνω / Διψώ ...
Μου αρέσει η αλλαγή τοπίου σου!
Κάτι που δεν τολμώ εγώ :))
Φιλιά!

Levina είπε...

Κι εγώ το έβαλα να το ακούσω και κάθομαι να απαντήσω στα σχόλια … να που συνεχίζω να μαθαίνω μουσικές …
Ευχαριστώ καλέ μου Velvet :-)
Καλημέρα να έχεις !

Levina είπε...

Εύμολπους! τι υπέροχη λέξη για να χαρακτηρίσει κάποιος τους στίχους!
Αν το έχω καταφέρει αυτό αγαπητέ μου Άρη τότε πρέπει να δουλέψω ακόμα περισσότερο για να κρατήσω τον πήχυ εκεί που τον ανέβασα!
Σ ευχαριστώ πολύ για τα ενθαρρυντικά λόγια !
Καλό απόγευμα εύχομαι ...

Levina είπε...

Μαγισσούλα μου δεν θα σου φέρω αντίρρηση σ αυτά που λες…
Νομίζω πως παντού μπορεί να ανθίσει ο έρωτας, ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες …
Στην αρχαία τραγωδία δεν συναντάμε μεγάλους καταστροφικούς έρωτες ; … η τραγική Φαίδρα ερωτεύεται με πάθος τον Ιππόλυτο, ένας καταδικασμένος έρωτας αυτός της Αντιγόνης με τον Αίμονα, η τραγική Αριάδνη, η παιδοκτόνος Μήδεια, η προδομένη Δηιάνειρα και ο αιμομίκτης Οιδίποδας…
Δεν έχει όριο ο έρωτας… τυφλός και κουφός είναι …
κι η δική σου ερμηνεία μέσα σε αυτό το σχόλιο που έκανες είναι για τον έρωτα που ζει και θεριεύει μέσα στο φως .
Δεν ξέρω ποιο είναι το ιδανικό… μάλλον διαφέρει στον κάθε άνθρωπο …

υγ. Ναι έκανα μια μικρή αλλαγή, η αλήθεια είναι πως βαριέμαι να βλέπω συνέχεια τις ίδιες εικόνες :-)

Σ ευχαριστώ γειτονάκι μου γλυκό
Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα να έχουμε….

Levina είπε...

Πετράκι αυτό το κάνει και σε εμένα μερικές φορές...με την μουσική εννοώ... αλλά για εμένα έχει σημασία να είναι δεμένη η μουσική με τον στίχο...

Σ ευχαριστώ πολύ,
καλή εβδομάδα να έχεις :-)

Levina είπε...

Όμορφος αυτός ο δρόμος διαφυγής από την πεζή πραγματικότητα Έλενά μου...
Εκεί μπορείς να τα πλάσεις όλα όπως τα θέλεις... στα μέτρα σου :-)
Φτάνει μόνο να μη ξεχαστούμε σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο καμιά φορά και η επιστροφή θα είναι δύσκολη...

Τα φιλιά μου και καλό απόγευμα να έχεις ...

Levina είπε...

Φυσικά και σημαίνει Ρουλάκι ... ώρα να χαμογελάσουμε και να φωτίσουμε τον κόσμο γύρω μας :-)

Σε φιλώ και σε ευχαριστώ πολύ...
Καλή εβδομάδα :-)

Levina είπε...

Χαρά μου θα είναι να γίνονται αυτά τα μικρά κομμάτια το όχημα για ταξίδια στο αλλούτερο ...
Να είσαι καλά Κανελλάκι μου :-)
Σ ευχαριστώ και σου εύχομαι καλή και δημιουργική εβδομάδα ....

Levina είπε...

Καλημέρα Μακούλη μου
να είσαι καλά :-)
σ ευχαριστώ πολύ

Καλή εβδομάδα σου εύχομαι ...

Levina είπε...

Εδώ θα σε κρατώ με το ζόρι Φλωράκι μου γλυκό... θα σε ταίζω στίχους κι εσύ αντιρρήσεις δεν θα φέρνεις...

Να κοίτα... θα κρατάω ένα κουτάλι σαν πολυβόλο και θα σου λέω ''φάε κι αυτή την μπουκιά Φλωράκι, γεμάτη νόστιμο όνειρο είναι '' ...χαχαχα...

σε φιλώ κοριτσάκι μου
Καλό απόγευμα να έχεις :-)

Levina είπε...

Μαρία μου ανοίγεις μεγάλη συζήτηση … πώς να αποδεχτείς το τίποτα;
Νομίζω πως το αποδέχεσαι όταν αυτό υπάρξει …. Αν δεν έχεις κι άλλη επιλογή … μα πάντα έχω την εντύπωση πως μένει η ελπίδα πίσω , αυτή φεύγει με την στερνή πνοή κι αυτή έχει την δύναμη να κρατά τον άνθρωπο ζωντανό. Η ελπίδα.
Έτσι νομίζω τουλάχιστον μα και πάλι… στα ΄θρανία΄ κάθομαι και μαθαίνω … η ζωή δεν σταματά να με εκπλήσσει …

:-)

να είσαι καλά
Καλή εβδομάδα ...

Levina είπε...

Αριστάκι το πρόσεξες… αυτή τη φορά η ηρωίδα μου σπαράζει κι έτσι μιλά ευθέως για ότι συντελείται μέσα της …
Έχω σκοπό να την φέρω στα όριά της... ή θα μου κάνει το χατήρι ή θα με παρατήσει :-)

Αυτό με τις αλλαγές… ειδικά στα μπλοκ δεν πονάνε οπότε τόλμησέ το… κι αν δεν σε ικανοποιήσουν και τι έγινε; Το αλλάζεις ξανά και ξανά μέχρι να βαρεθείς… Έχει ενδιαφέρον :-)
Σε φιλώ...
Καλό και
χαλαρό απόγευμα να έχεις...

Kate'sCakeBox είπε...

Καλησπέρα γλυκό μου Λεβινάκι,με συνεπήρε ο ποιητικός σου λόγος σαν σε αρχαίο σκηνικό δοσμένος να συγκλονίζει νου και ψυχή και να σε μεταφέρει κάπου αλλού που κι εσύ ο ίδιος που το διαβάζεις να πιστεύεις ότι το ζεις..μαζίσου..συγκλονιστικό λίγο είναι να γράψω!!πολλά φιλάκια..ένα όμορφο βραδάκι που να μη σε κρυώνει εύχομαι Λεβινάκι μου..

GiP είπε...

Πολύ απαισιόδοξο το εισέπραξα Λεβινάκι μου. Σε κόλλησα ; Θα μας περάσει που θα πάει ; (μέχρι να μας ξαναπιάσει !!)

Levina είπε...

Καλημέρα "γλυκιά Καίτη" ( θα με κυνηγήσει ο Πετρούκιο που του κλέβω την ατάκα :-) )
Η αλήθεια είναι πως μέσα από τα σχόλιά σας καταλαβαίνω αν αυτό που έγραψα μεταφέρει κάποια συναισθήματα ή εικόνες ή και πάλι όχι... τίποτα... σε εσάς που το διαβάζετε... οπότε σ ευχαριστώ πολύ..
Να έχεις μια όμορφη, ξεκούραστη και ηλιόλουστη μέρα :-)

Levina είπε...

Gip μου στιγμές είναι , γέλιο χαρά, λύπη μελαγχολία , κούραση , ένταση, χαλαρωση και πάει λέγοντας... περνάνε και έρχονται όπως σε όλους τους ανθρώπους και δεν είναι κολλητικό πίστεψέ με :-)

υγ. Είναι κομμάτι του 2012 η 'Πέτρινη Πόλη' κι από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στ αυλάκι των συναισθημάτων ....

Να είσαι καλά εύχομαι και να έχεις μια όμορφη μέρα :-)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...