27.10.13

Το ΟΧΙ μέσα μας

Αυτό το ΟΧΙ που ειπώθηκε την 28η Οκτωμβρίου του '40 από έναν
άνθρωπο που είχε καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας στην Ελλάδα,
πόσο αυθόρμητο ήταν;





Το αυθόρμητο Όχι δεν ήταν καθόλου αυθόρμητο όπως  αφελώς πίστεψαν πολλοί μέσα 
στις δεκαετίες που πέρασαν από εκείνες τις ιστορικές ημέρες της επίσημης πια κήρυξης 
του πολέμου.
Πως  άλλαξε τόσο πολύ  ένας δικτάτορας σαν τον Μεταξά, υπέρμαχος του φασισμού   
και ιδεολογικά ομόφρων του ναζισμού; Ο ίδιος στο προσωπικό του ημερολόγιο είχε 
γράψει πως  « αν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι αγωνίζονται πραγματικά  για την ιδεολογία 
του ναζισμού θα πρέπει να υποστηρίζουν την Ελλάδα με όλες τους τις δυνάμεις…..»
Εκείνο που δεν περίμενε ούτε ο ίδιος ήταν τα δυσοίωνα μαντάτα που ήρθαν από τις 
βολιδοσκοπήσεις που έκανε προς την κατεύθυνση του Άξονα και η στοργή του Χίτλερ 
προς την Ελλάδα προέβλεπε την ένταξή της στην Νέα Τάξη πραγμάτων… με μερικές 
παραχωρήσεις από μέρους της.
Η Ιταλία θα έμενε ικανοποιημένη με τα δυτικά εδάφη μέχρι την Πρέβεζα και η Βουλγαρία 
από την άλλη πλευρά μέχρι το Δεδεαγάτς.
Φυσικά μετά οι Άγγλοι θα ακρωτηρίαζαν παντελώς ετούτη την έρημη χώρα, κυριαρχούσαν 
ήδη στην θάλασσα και δεν θα δίσταζαν να καταλάβουν τα νησιά μας  για αντίσταση απέναντι 
στον επεκτατισμό του Άξονα.
Μονόδρομος ήταν το ΟΧΙ που ειπώθηκε από έναν αμετανόητο δικτάτορα που ήξερε πως 
ούτε αυτός δεν είχε την δύναμη να διαλύσει την ίδια του την χώρα διαμοιράζοντάς την  και 
να  καταρρακώσει παντελώς κάθε αξιοπρέπεια που είχε  αυτός ο λαός .




Δεν ζήσαμε τον πόλεμο εμείς οι νεότερες γενιές, ούτε τα παρατράγουδά του... λιμός, 
εκτελέσεις,φόβος, βασανιστήρια, παιχνίδι με τον θάνατο, θάνατος....
Χύθηκε πολύ αίμα σε αυτή την χώρα, πέρασαν δεκάδες χρόνια για να ορθοποδήσει, 
να σηκώσει το ανάστημά της και να που βρίσκεται και πάλι να πέφτει σε ένα άλλο είδος
γκρεμού ολότελα διαφορετικό μα σχεδόν το ίδιο καταστρεπτικό ...
λιμός είναι όταν δεν φτάνει η σύνταξη να αγοράσεις τα απαραίτητα για να φας
εκτέλεση είναι όταν δεν έχεις πρόσβαση στο σύστημα υγείας
βασανιστήριο είναι η κάθε μέρα σου όταν πεινά το παιδί σου
παιχνίδι με τον θάνατο είναι να ζεις με τα απομεινάρια των κάδων σκουπιδιών
θάνατος είναι να έχεις χάσει ζωντανός την ζωή σου


Δεν μιλάμε πια για τους πεινασμένους μας, για τους άστεγους, ξεχάστηκαν κι αυτοί
μέσα στην χρυσοαυγήτικη σαπουνόπερα και τα ξανθά αγγελούδια που κι αυτά
μας απογοήτευσαν.... τι κρίμα που τελικά δεν ήταν κάποιο  αρπαγμένο παιδάκι
με βόρειους γονείς και μας βγήκε τσιγγανάκι.... τι να πουλήσεις τώρα από αυτό
το άρθρο και πως να τα μπαλώσεις μετά τα τέρατα που ειπώθηκαν; Μα κι αυτοί
οι γύφτοι  τώρα βρήκαν να λένε αλήθειες και να μη τους πιστεύει και κανείς;

Να υποθέσω πως στις παρελάσεις θα μαζευτεί ο κόσμος να θαυμάσει τον άψογο 
σχηματισμό, τις καλοσιδερωμένες στολές ... να γεμίσει περηφάνια 
αναλογιζόμενος και πάλι το παρελθόν.... τι μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, 
τι κοντά εκατό χρόνια πριν.... πολύ πριν, πάρα πολύ πριν....
Μήπως να κάνουμε κάτι και για το μετά ;
Δεν έχουμε τίποτα να διεκδικήσουμε για το αύριο;






Και του χρόνου  εύχομαι .... κάτι αλλιώτικο να έχουμε να μιλάμε
μια σπίθα φωτιάς να κρατάμε στα χέρια...
κι όχι ....
να λέμε πάλι τα ίδια
να ευχόμαστε τα ίδια
να ζούμε τα ίδια
και να αναρωτιόμαστε γιατί καταντήσαμε έτσι....



Levina






Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ

(Ο πίνακας με την σημαία είναι ελαιογραφία  2006)


37 σχόλια:

Άρης Άλμπης είπε...

Η παρακαταθήκη τής 28ης παραμένει πολύτιμη. Και γίνεται έρεισμα σήμερα για να κρατηθούμε μπροστά στο γκρεμό. Αρχίζουν να φαίνονται αμυδρά σημάδια αφύπνισης του Ελληνισμού. Δυσδιάκριτα, αλλά υπάρχουν. Του χρόνου τα οικονομικά μας θα είναι χειρότερα, όμως θα είναι ισχυρότερη η διάθεσή μας να τ’ αντιμετωπίσουμε. Με αυξανόμενη αυτογνωσία και αλληλεγγύη.
Περιεκτική και χρήσιμη η ιστορικοπολιτική σου ανάρτηση, αγαπητή μου Levina. Θα δώσει έναυσμα σε όσους φίλους ψάχνονται μέσα στην ιστορία μας.

ΦΛΩΡΑ είπε...

Οι ευχές σου για του χρόνου,
προσδοκία των περισσότερων.
Εύχομαι να εισακουστούν
και κάτι να αλλάξει.
Πρέπει τελικά να γιορτάσουμε ενεργά
με πράξεις το ΟΧΙ από εδώ και πέρα
για κάθε μέρα.

hana είπε...

με την ευχή να μάθουμε πότε πρέπει να γιορτάζουμε και τι...
το "όχι" ενός δικτάτορα που έμελλε να μείνει στην ιστορία πλάι στο "ναι" μιας κατ' επίφαση δημοκρατίας!
τραγικό...
περιμένοντας πάντα τις καλύτερες μέρες...
όπως τις εννοούμε και τις επιθυμούμε...
:)

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

ωραίο το αφιέρωμα σου , ο πίνακας σου... και οι φώτος ....
χρόνια πολλά Ελλάδα...

Άιναφετς είπε...

Μέχρι στιγμής μόνο ΝΑΙ λέμε...
Το ΟΧΙ σε κάθε τι που μας στερεί την εσωτερική μας ελευθερία, πότε θα τολμήσουμε να το πούμε;

Ηλιόλουστα ΑΦιλιά σου στέλνω, από δίπλα!!!

Memaria είπε...

Λεβίνα μου θα μείνω στην ευχή σου!!
Μακάρι να ανάψει εκείνη η σπίθα και να πούμε όχι συνειδητά όλοι μας...αν και δεν το βλέπω..είναι πολλοί οι βολεμένοι ακόμα ή αυτοί που τους βολεύει η σημερινή κατάσταση...ελπίζω όμως!

Φιλιά πολλά!

Ελενα Λ. είπε...

Απλά ένα ΟΧΙ έτυχε να τον γράψει η ιστορία αλλά αν κάποιος διαβάσει θα καταλάβει τι άνθρωπος ήταν!
Να μας λείπουν τέτοιοι άνθρωποι!
Η ευχή σου να γίνει πράξη Λεβινάκι μου εύχομαι!!
Φιλιά πολλά!!

airis είπε...

Αμήν θα πω Λεβίνα μου!
Και του χρόνου μια σπίθα φωτιάς να κρατάμε στα χέρια...
Φιλιά πολλά και καλά να περάσεις !

agriomeli είπε...

Ολα γινονται και θα γινουν
ετσι οπως πρεπει να παει το σχεδιο.
Ολοι θα υποστουμε τις συνεπειες
ειτε κανοντας καλο ειτε κακο.
Απο την πρωτοϋπαρξη του ανθρωπου
καθολου δεν σκεφθηκα
πως η καρδια των "ηγετων" ειναι μεγαλη...κατα κανονα παντα.
Καθομαστε πανω σε ενα τεραστιο βουνο
και ειναι ακριβως ολα αυτα
που εχουν χωσει κατω απο το χαλι
και δεν προκειται ποτε να τα μαθουμε
παρα μονο ακολουθωντας το πνευμα μας για την αληθεια των παντων.

Παντως δεν ελπιζω...η μολυνση ειναι σε βαθος...

Φιλιτουοχιπουηθελενα'ναι ναι

Velvet είπε...

Γρηγόρης Φαράκος*
Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα
«...Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το περίμενα γιατί θα είχα το πρώτο μου μάθημα στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου... Εκείνο που αισθάνομαι μέχρι τώρα –και πιστεύω το αισθάνεται και ο περισσότερος κόσμος από τότε– ήταν ότι η ζωή, γενικά η ζωή και της χώρας και του κάθε ατόμου, χωρίστηκε στα δύο. Στο πριν και το μετά. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου καθόρισε και την εξέλιξη όλης της χώρας στα κατοπινά.
...Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν διφορούμενη. Επιπλέον, το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντοφ δημιούργησε προβλήματα σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που είχαν ταχθεί κατά του Αξονα...
...Είναι γνωστό ότι κατοπινά έχει γίνει μια κριτική στο γράμμα του Ζαχαριάδη από τη φυλακή, ότι ήταν υπερπατριωτικό, ότι είχε και άλλες άστοχες εκφράσεις. Αν το προσέξεις δεν έχει ούτε άστοχες εκφράσεις ούτε τίποτα. Μακάρι τη γραμμή αυτή (την ακολούθησε βέβαια το ΚΚΕ στα χρόνια της Κατοχής), μακάρι να την ακολουθούσε ακόμα πιο σταθερά και μόνιμα. Οποια άλλη γνώμη κι αν έχει και ό,τι κι αν σκέφτεται κανείς για τον Ζαχαριάδη, οφείλει να του αναγνωρίσει αυτή τη μεγάλη υποθήκη που άφησε εκείνη τη στιγμή προς τον ελληνικό λαό και προς το κόμμα του...
...Ο,τι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Και βεβαίως, επειδή και το ΚΚΕ αυτή είχε ως μοναδική κατεύθυνση, με αυτή την έννοια ταυτίζονται... Βεβαίως, αρνιέμαι τους διθυράμβους που συνήθως ακούγονται υπέρ του Μεταξά που είπε το “Οχι”, αλλά και από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...».
* Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος είναι τέως γ.γ. του ΚΚΕ.
Καθημερινη 28-10-06

__________________

Αν θελεις το κρατας αυτο το σχολιο ετσι για την ιστορια
Γιατι η αληθεια δεν εχει μονο ενα χρωμα






Levina είπε...

Αγαπητέ μου Άρη, μεμονωμένα περιστατικά θεωρώ αυτή την αφύπνιση προς το παρόν και απορώ όπως απορούν χιλιάδες άλλοι για το πώς μπορούμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις τόσο ατάραχα.
Γιατί το να τα συζητούμε δεν το λες και ταραχή ή αντίσταση σε ότι συμβαίνει γύρω μας !
Θέλω να ελπίζω πως αυτή η διάθεση θα γίνει όντως ισχυρή και θα πάρουμε εμπρός σαν την μηχανή των τραίνων προτού καταβαραθρωθούμε εντελώς πια ως λαός και ως χώρα στον κυκεώνα μιας Νέας Τάξης πραγμάτων που πλήττει όλες τις χώρες σχεδόν του πλανήτη ….
Καλό σας βράδυ και σας ευχαριστώ πολύ…

Levina είπε...

Κι εγώ το εύχομαι Φλωράκι μου να γίνει κάτι προτού φτάσω διακοσίων ετών και όπως και να το κάνεις με ΠΙ και οστεοαρθρικά δεν πας για αγώνες αλλά για χαμόμηλα….
Αυτή η ελπίδα που κρατάμε μέσα μας , μας δίνει ακόμα δύναμη …
Να είσαι καλά
Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό ξημέρωμα….

Levina είπε...

Hana μου γιορτάζουμε αυτά που έχουμε ανάγκη σαν λαός να γιορτάσουμε … μια ιστορία πασπαλισμένη με χρυσόσκονες, ήρωες με υπερφυσικές δυνατότητες και το δίκιο πάντα με το μέρος μας… αλλά μήπως η ιστορία κάθε κράτους το ίδιο δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση; Δεν νομίζω πως μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε αυτό το προνόμιο…
Οι αλήθειες πονάνε … γι αυτό και τις αποφεύγουμε
Καλό βράδυ κορίτσι μου
Μακάρι να μαθαίναμε και μακάρι να προχωρούσαμε ….(όχι , ούτε εγώ ξέρω , ακόμα μαθαίνω )

Levina είπε...

Δελφινοκόριτσο σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια…
Να είσαι καλά και καλό ξημέρωμα

Levina είπε...

Μαγισσούλα θα σε γελάσω…. Δεν το γνωρίζω !
Θα το πούμε επιτέλους κάποια στιγμή; Θα παρκάρουμε τα αυτοκίνητα, θα κατεβάσουμε ρολά, θα σταματήσουμε να ψωνίζουμε, θα κάνουμε κάτι έστω και για λίγες μέρες που να δείχνει πως καταλάβαμε τι μας γίνεται;

Υγ. Σήμερα ήσουν μόνη στο βουνό… η γειτόνισσά σου απέδρασε στις θάλασσες …
Φιλιά κοριτσάκι μου
Καλό ξημέρωμα….

Levina είπε...

Βόλεμα στο βόλεμα κι ο χορός καλά κρατεί!
Έτσι είναι Μαρία μου….
Δίκιο έχεις , ακόμα υπάρχει σάλιο… όταν στεγνώσει βλέπουμε τι θα γίνει !

Να είσαι καλά
καλό ξημέρωμα σου εύχομαι ....

Riccie Finestra είπε...

αγαπημένη μου λεβίνα,
εκπληκτικό το σημερινό ποστ σου, τροφή για μεγάλο προβληματισμό...
οι σχολιαστές σου λένε επίσης υπέροχα πράγματα, θα σταθώ στο σχόλιο του Άρη Άλμπη ότι η "παρακαταθήκη είναι έρεισμα για να κρατηθούμε μπροστά στο γκρεμό", καθώς και στο εξαιρετικό απόσπασμα του/της Velvet από γραφόμενα του αείμνηστου Γρηγόρη Φαράκου ότι σε κάθε περίπτωση "ο Μεταξάς εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα"...
την κατοχή τη ζούμε πάλι έχω απλά να προσθέσω εγώ, απολαμβάνοντας όλα όσα μαγικά λες...
και ίσως είναι σκληρότερη τώρα, γιατί τότε τον εχθρό τον ήξερες, τώρα σου ξεγλιστράει συνεχώς σα χέλι...
σε φιλώ

Levina είπε...

Η αλήθεια είναι Έλενά μου πως αν δεν γνωρίσει κάποιος τα χειρότερα, δεν ξέρει να εκτιμήσει τα καλύτερα… αλλά και πάλι… εκτιμούμε όσα έχουμε; Τα διαφυλάττουμε ως κόρην οφθαλμού;
Εδώ μπερδεύομαι λιγάκι….
Να μας λείπουν τέτοιοι άνθρωποι βεβαίως ... αλλά να που πολλαπλασιάζονται σαν τις αμοιβάδες με ταχύτατους ρυθμούς μάλιστα, σε καινούγιες εκδοχές !

Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό ξημέρωμα ....

Levina είπε...

Έτσι έτσι Αριστέα μου
να την κρατάμε και να την πετάμε εκεί που πρέπει ... αμήν και πότε !

Να είσαι καλά κοριτσάκι μου
καλό ξημέρωμα ...

Levina είπε...

Τις συνέπειες τις ζούμε , τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία χρόνια τώρα , άσχετα πότε το πήραμε χαμπάρι τι γίνεται εμπρός στα τυφλωμένα μάτια μας….
Θα συνεχίσουμε να τις ζούμε σε ακόμα χειρότερο βαθμό … το περιμένω…
Αλλά θέλω να περιμένω και την ώρα της αντίδρασης…
Αδυνατώ να σκεφτώ πως δεν θα υπάρξει αντίδραση!
Πόσο σκουπίδι μπορεί να αντέξει αυτό το χαλί;

Levina είπε...

Δεν θα έσβηνα ποτέ το σχόλιο σου γιατί θα ήταν αγενές από μέρους μου κι εκτός των άλλων συμφωνώ απόλυτα με αυτό…. το όνομα του Ι. Μεταξά συνδέθηκε με το ΟΧΙ , άσχετα από το παρασκήνιο που υπήρξε και αυτό το ΟΧΙ το είπε ο ίδιος ο λαός που γνώριζε εκ των προτέρων πως ο πόλεμος σύντομα θα χτυπούσε την πόρτα της Ελλάδας.
Ευχαριστώ που μου έγραψες αυτό το κείμενο από τον Γ. Φαράκο.
Όπως πιστεύω πως όλα όσα συμβαίνουν μοιάζουν με τα νομίσματα… έχουν πάντα δυο όψεις ….
Μένει να βρούμε ποια είναι η αληθινή (συνήθως παίρνουμε αυτή που μας αρέσει, που μας ταιριάζει καλύτερα) ή μπορεί και να μη βρούμε ποτέ την αλήθεια ….
Να είσαι καλά
Καλό ξημέρωμα…

Levina είπε...

Jony μου πάντα τα σχόλια έρχονται να προσθέσουν κάτι ιδιαίτερο σε ότι γράφεται, να φωτίσουν πτυχές, να δώσουν μια άλλη διάσταση ή να μας δώσουν καινούργιες πληροφορίες εκεί που σταματήσαμε εμείς.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω με κανέναν σας γιατί λέμε όλοι το ίδιο πράγμα τελικά… πως βρισκόμαστε σε έναν γκρεμό, γλιστράμε όλο και πιο κάτω και ακόμα δεν έχουμε βάλει πόδι να σταματήσουμε το κατρακύλισμα…
Σ ευχαριστώ πολύ
και σου εύχομαι καλό ξημέρωμα…

Mia Petra είπε...

Ποιος είπε "όχι" κι ακούστηκε σαν "ναι";... Ποιος είπε "ναι" κι ακούστηκε σαν "όχι"... Κάποιος βαριακούει σ' αυτόν τον τόπο νομίζω... Καλημέρα γλυκιά μου! :))

paloma είπε...

Μπράβο για το αφιέρωμα σου επί της σημερινής ημέρας!
Συμφωνώ με τις ευχές στο κλείσιμο σου..
Μακάρι να υπάρξει ενεργός δράση για ένα καλύτερο αύριο και να μη μείνουμε στα σημερινά δεδομένα και βολέματα..

Ανώνυμος είπε...

Τοσα και τοσα εζησε αυτη η χωρα....
με τοσο αιμα (εχθρικο μα και αδερφικο και τουτο ποναει πιοτερο απ'ολα)εχουν βαφτει τα χωματα της....
τοσα παθηματα πληρωσε και δεν μας εγιναν δυστυχως μαθηματα.....
Πολλη θλιψη σκιαζει τις καρδιες μας!
Οχι για οσα εγιναν, μα για οσα δεν γινονται....

Καλο βραδυ ,Λεβινα μου....

Vailie*

nikosmous είπε...

Καλή μου Λεβίνα είμαι ψεκασμένος τώρα και γι' αυτό δε μπορώ ν' αντιδράσω.
Και διάβασε τι εννοώ.Σήμερα και μετά από τόσα χρόνια στα σχολεία έμαθα πως το ΟΧΙ το 'πε ο λαός κι όχι ο Μεταξάς, απ' τα χρόνια της μεταπολίτευσης και μετά έμαθα πως ο συμμοριτοπόλεμος ήταν εμφύλιος πόλεμος κι όχι εξέγερση κατά του κράτους, πριν από λίγο καιρό έμαθα τι σημαίνει συνωστισμός κι ότι την επανάσταση επί τουρκοκρατίας την έκαναν κάτι ληστές, βιαστές, βρωμιάρηδες, άξεστοι κι αλήτες που ζούσαν κλέβοντας στα βουνά.Ε, σε λίγο καιρό θα μάθουμε και την σημερινή "αλήθεια", πως η τρόικα ήταν ένα "αναγκαίο κακό"(ήδη έχει λεχθεί) κι ήρθε για "την σωτηρία της Πατρίδος".Ε, μ' όλα αυτά τώρα τα ψεκάσματα του μυαλού που έχω υποστεί, γιατί να ξεσηκωθώ αφού θα περάσω καλύτερα!
Την καληνύχτα μου αφήνω μαζί με τις ελπίδες μου!

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Πότε "ναι" πότε "όχι", πότε αιτία πότε αφορμή, μέσα από φανερούς ή κρυφούς κι αφανέρωτους διαδρόμους μιας Ιστορίας που (τί ειρωνία) κάποιους μπορεί να τους κρατήσει μυστικούς για πάντα, η μόνη σίγουρη και φανερή είναι η κατάληξη, πάντα ίδια, αναπόφευκτη κι ολέθρια: Πόνος, δάκρυ, αίμα, θάνατος...
Η...θαυμαστή πορεία, ή μάλλον το εξαναγκαστικό ταξίδι της ανθρωπότητας...
Κάθε φορά και με ένα "εργαλείο".
Εκατομμύρια αδικοχαμένοι, πολλαπλάσιοι κατεστραμμένοι, απελπισμένοι, ορφανά, μάνες χωρίς παιδιά, σκοτεινιά...
Και μήπως ύστερα από όλα αυτά έχει γίνει, επιτέλους, σεβαστή από τους κυνηγούς της δύναμης η ανθρώπινη ύπαρξη..?
Ίσως η ύπαρξή μας τελικά μετρηθεί στα από δω και πέρα "όχι" μας...
Καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

Διαβάζω και μελαγχολώ

Levina είπε...

Πετράκι μου Καλημέρα...
Ώτα ερμητικά κλειστά :-)

υγ. και μάτια...και χείλη...


Levina είπε...

Παλόμα μου όταν καταντήσαμε να φοβόμαστε μη χάσουμε ακόμα κι αυτούς τους εξευτελιστικούς μισθούς πείνας για δεκάωρα και βάλε δουλειάς ή δουλείας να πω; πολύ φοβάμαι πως ουδεμία κίνηση θα υπάρξει για δράση ....
Άσε που ακόμα κι οι παχιές αγελάδες έκαναν 7 χρόνια να φτάσουν στην λιμοκτονία....

Levina είπε...

Μικρό μου Βάιλι κανένα μάθημα...
οι ήρωες που έχυσαν το αίμα τους ότι έκαναν το έκαναν την δεδομένη στιγμή για τα δικά τους ιδανικά και όνειρα... το να προσπαθούμε εμείς να τα οικειοποιηθούμε και να τα κάνουμε δική μας σημαία αντί να φτιάξουμε δικά μας, να γράψουμε την δική μας ιστορία είναι κάτι σαν το " με ξένα κόλλυβα " ...

Σε φιλώ κοριτσάκι μου
να είσαι καλά ..

Levina είπε...

Η ιστορία Νίκο μου γράφεται κατά το δοκούν ανάλογα τις εποχές, τα ήθη, τους κυβερνώντες και πάει λέγοντας...
Όπως και τα νομίσματα έχει κι αυτή δυο όψεις και μας μένει να βρούμε την αληθινή... το έχω ξαναγράψει αυτό ...
Σίγουρα όμως τα συμπεράσματα θα πρέπει να είναι δικά μας, μετά από δική μας μελέτη κι όχι να αφηνόμαστε στον καθένα που γράφει και παραγράφει μετά από δεκάδες χρόνια ιστορικά γεγονότα. Θα προτιμούσα οι ιστορικοί μας να μας διαφώτιζαν με πτυχές της ιστορίας μας που μένουν ακόμα στην αφάνεια όσο σκληρές κι αν είναι αυτές και όπου κι αν στοχεύουν, παρά να αναμοχλεύουν τα ίδια και τα ίδια ...

Την καλημέρα μου
να είσαι καλά κι εσύ και το Αγκαθάκι σου :-)

Levina είπε...

Tα είπες όλα BoS ...
Τι παραπάνω να προσθέσω;

Την Καλημέρα μου...
να είσαι καλά !

Levina είπε...

Κι εγώ ηλιογράφε...
μόνιμα πια.

Να έχεις μια όμορφη μέρα...

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Μπράβο ρε Λεβίνα! Επιτέλους ας αποδομήσουμε το μύθο που μας γανώσανε το κέρατο τόσα χρόνια! Πολύ πατριωτικό το κείμενό σου και το δένεις τέλεια με τη σημερινή πραγματικότητα.
Συγχαρητήρια για τη δυνατή φωνή σου!

Levina είπε...

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια Κανελλάκι μου... πόσο εύκολα αποδομούνται οι μύθοι;
Όσο εύκολα ξεκολλάμε από την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητά μας....

Να είσαι καλά
σε φιλώ και σου εύχομαι Καλημέρα ....

vailie είπε...

Ναι, αυτο το "με ξενα κολλυβα".....ποσο δικιο εχεις!!!
Αναξιοι να φερουμε τον τιτλο "Ελληνες"!!!
Κι εγω ετσι πιστευω.....αλλοι ηταν τοτε , αλλοι καταντησαμε τωρα πια....

:ο(((((((
Ειτε διαβαζω ειτε ακουω ειτε βλεπω....μελαγχολω κι εγω........και απελπιζομαι!!!!!!!!
(να παω να βαλω κανα μπουρλοτο? λεει??? να μην σκαω οτι δεν κανω τπτ η γυναικα....για την Ελλαδα ρε γμτ!!!)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...