3.4.13

Αποχαιρετώντας Σε








Λιτά για σένα τα λόγια 
κι οι ανάσες περιττές καθώς
η αύρα του Σαρωνικού σκεπάζει 
της Άνοιξης τους ήλιους
Κρυμμένα τα πουλιά ανάμεσα
στης μικρής αυλής τα γιασεμιά
με τα κελαηδήσματά των 
σε ξυπνούσαν τα ήσυχα της ζωής σου πρωινά
Τα κελεύσματά των σήμερα αγνοείς 
την πλάτη σου περήφανα γυρίζεις
στις γοερές κραυγές που επιμόνως 
σε καλούν του δρόμου 
την επιστροφή να πάρεις ‘ 
γνωρίζοντας το μάταιο της παράκλησης
Την παραδοχή του τέλους οι θνητοί   
αρνούνται να δεχθούν
Ω μεθυσμένη μέρα
Στιγμές του παρελθόντος αναμοχλεύεις 
σε ψυχές που σπαρταρούν
κι άλλες που αδιάφορα απόψε
των αστεριών μετρούν τις λάμψεις
γιοι και θυγατέρες 
τις βελούδινες ρυτίδες του μετώπου σου φιλούν
αποχαιρετισμό σου δίνουν 
σκιρτώντας στην πρώτη δροσιά της μέρας
σαν με περήφανη περπατησιά 
σ΄ άγνωστα μονοπάτια αλαργεύεις
δίχως θύμησες 
Ατονούν τα ίχνη των βημάτων 
Της ψυχής ουράνιο τόξο 
γλυκιά μητέρα ΄ βροχή ζωής
στα χέρια σου την λησμονιά κρατάς
κι ένα στερνό χαμόγελο
πεισματικά αρνείσαι 
σαν να μην άκουσες την ύστατη κραυγή
με χρυσοκλωστή κεντάς 
του ονόματός σου την απουσία
Τρικλίζοντας χάνεται η μέρα 
πίσω από τον λόφο με τους μύλους
για λίγο γαντζώνεται 
στριφογυρνά με τους ανέμους
κρύβεται στους μοσχοβολιστούς πευκώνες
Αποχαιρετώντας Σε 
ένα στερνο φιλί αποθέτει
στων μαλλιών σου το αμόλυντο λευκό _







Αφιερωμένο στην τελευταία από τις μητέρες μου που  ‘έφυγε’


Levina









20 σχόλια:

paliokoritso.... είπε...

..................... :(

ZouZouna είπε...

Είναι χαρούμενη εκει που πάει η μητέρα. Είναι χαμογελαστή, που θα συναντήσει γονείς κι αδέλφια κι άλλους συγγενείς, πουχε πολύ καιρό να δει.
Ασπλαχνα δεν εκανε το βήμα. Μόνο εκει θα βρίσκεται σε μια αιωνιότητα να περιμενει.

Την ευχή της εχει αφήσει πίσω σαν πέπλο σαν σκιά ν' ακουλουθεί καθε σας βημα, κάθε κινηση.

Ευτυχείς οι γονείς, που εχουν παιδιά ν' αφήσουν την ευχή τους.
Να είστε γεροί ολοι. Στις χαρές των παιδιών σας να στήνετε χορούς.
σας φιλώ

Κυπαρησία Σ. είπε...

Μου είναι δύσκολο να σχολιάσω λόγω της αφιέρωσης, θα πω μόνο αυτό,τίποτα δεν φεύγει όσο το έχουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας. Μέσα σ' αυτά ή μέσα από αυτά συνεχίζει το ταξίδι του.
Σε φιλώ Levina κι εύχομαι να συναντάς ανθρώπους που να σου εμπνέουν όμορφα συναισθήματα.

agriomeli είπε...

Όπως κάθε άνθρωπος αφήνει
τα φορέματά του τα παλιά
για να πάρει άλλα καινούρια
έτσι και η ψυχή πετάει τα σώματά της
και άλλα ντύνεται καινούρια.
Την ψυχή σπαθί δεν κόβει,
ούτε και η φωτιά την καίει,
νερό δεν τη μαλακώνει,
ούτε την ξεραίνει αγέρας.
Γι αυτό τη λένε άκοφτη,άκαφτη και αμαλάκωτη,
αμάραντη και αχάλαστη,κι ολούθε πως περνάει,
άναρχη κι αμετάβλητη,αόρατη,ανείπωτη,
απάθητη,τέτοια σαν ξέρεις την ψυχή
δεν πρέπει να λυπάσαι.

Μπαγκαβάδ Γκιτά

serenata είπε...

Εγραψες την αφιέρωση και με τελείωσες.....αν είχε μείνει κάτι....
Εχει πολλά χρόνια που έχει φύγει η μαμά μου.....
Αλλά όπως ξέρεις ο χρόνος δεν είναι γιατρός όταν χάνεις τον πιο αγαπημένο άνθρωπο της ζωής σου.
Να είσαι πάντα καλά να μας γράφεις τέτοια υπέροχα ποιήματα Λεβίνα μου!!!!!
Σε φιλώ πολύ:))

Ελενα Λ. είπε...

Οτι είναι μέσα μας δεν φεύγει ποτέ levina μου. Στην καρδιά στο μυαλό στην ψυχή!!!
Πολλά πολλά φιλιά!!!
Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω.

vailie είπε...

:'(:'(:'(
Να'ξερες που πατουν οι στιχοι σου,καλη μου......
Να μπορουσαν να γιανουν ολα με μια δυνατη αγκαλια.....
Να κρυφτω εκει μεσα,να σφιχταγκαλιαστουμε κ να κοιμηθω για παντα μαζι της!

vailie είπε...

Υπεροχοι οι στιχοι σου γεματοι εικονες!
Υπεροχη η φωτο γεματη πονο....

Αναπαυση σε εκεινη ευχομαι κ γαληνη σε οσους την αγαπησαν κ τους λειπει!

Αγκαλιτσα δυνατη απτο μικρο σου Βαιλι!

Λιακάδα ☼ είπε...

Mόνο εσύ θα πάντρευες τόσο όμορφα το θάνατο με τη ζωή και τον πόνο...
Θα είναι καλά εκεί ψηλά... να είσαι σίγουρη... εφυγε γεμάτη από την αγάπη που της δείξατε...

Καλό βράδυ φιλενάδα!❤

ΦΛΩΡΑ είπε...

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο μνημόσυνο για εκείνη...
Και για σένα είναι λύτρωση να γράφεις αυτό που νιώθεις... και να το αφήνεις να ξεχύνεται ποτάμι ορμητικό γεμάτο συναισθήματα...
Και για μας που φτάσαμε ως εδώ, γέμισε η ψυχή μας συναίσθημα... γλυκόπικρο... ενός αποχωρισμού που είναι οδυνηρός αλλά γίνεται μέσα από τεράστια αγάπη εκατέρωθεν, με αποτέλεσμα να βγάζει τέτοιες εικόνες, τέτοια λόγια....

ΦΛΩΡΑ είπε...

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο μνημόσυνο για εκείνη...
Και για σένα είναι λύτρωση να γράφεις αυτό που νιώθεις... και να το αφήνεις να ξεχύνεται ποτάμι ορμητικό γεμάτο συναισθήματα...
Και για μας που φτάσαμε ως εδώ, γέμισε η ψυχή μας συναίσθημα... γλυκόπικρο... ενός αποχωρισμού που είναι οδυνηρός αλλά γίνεται μέσα από τεράστια αγάπη εκατέρωθεν, με αποτέλεσμα να βγάζει τέτοιες εικόνες, τέτοια λόγια....

Velvet είπε...

Ειναι απο εκείνες
τις φορές που τα λόγια
των ανθρώπων δεν εχουν νόημα

Καλο της ταξιδι

Ange Alexiou είπε...

Δε βρίσκω λόγια...

nikosmous είπε...

Τέτοιες στιγμές τα λόγια περισσεύουν κι ότι και να πεις το συναίσθημα δε φεύγει.Η σκιά της γλυκιάς ανάμνησης θα σε συντροφεύει σ΄ όλη τη ζωή σου!Καλή ανάπαυση στην ψυχή της μητέρας σου και σε σας να ζήσετε και να τη θυμόσαστε!

*Φαντομάς. είπε...

από τις αναρτήσεις που τα λόγια είναι περιττά..
δηλώνω απλά μια παρουσία στον χώρο σου..και μια αγκαλιά αφήνω!

ποιώ - ελένη είπε...

Καλό και ανέφελο ταξίδι
Η μνήμη μας ας μείνει κοφτερή
σε ό,τι έχουμε απολέσει


Σε φιλώ

Levina είπε...

Καλησπέρα Σας
Θέλω πραγματικά να πω ένα μεγάλο Ευχαριστώ Σας
για την παρουσία σας , για τα λόγια σας που μόνο δύναμη
μπορούν να δώσουν …
Όχι
όχι τα λόγια η παρουσία !

Είναι τόσο σημαντική η παρουσία Σας κι ας μην με γνωρίζετε
κι ας μην σας γνωρίζω από κοντά … είναι σημαντική σε μια
τόσο ανθρώπινη στιγμή που δεν έχει να κάνει με διαδυκτιακά,
με παραμύθια, με πολλά λόγια αλλά με μια απέραντη θλίψη
και αναμνήσεις και σκέψεις που πλημμυρίζουν το μυαλό και
την καρδιά.

Ενώ τόσο εύκολα βρίσκω τα λόγια για όλα όσα θέλω να πω, τώρα νοιώθω τόσο λίγη ... τόσο κενό το μυαλό μου .... τώρα μόνο το Ευχαριστώ βγαίνει από μέσα μου.

Ευχαριστώ για την πολύτιμη παρουσία σας ...
Ευχαριστώ πολύ και να είστε όλοι …. Όλοι Καλά


xristina είπε...

άργησα να το δω...........τίποτα, απλά να ξέρεις οτι πέρασα κι εγώ απο εδώ σε μια τέτοια άσχημη στιγμή...λυπάμαι, καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Τωρα το είδα. Δεν έμπαινα πουθενά, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία.

Υπέροχο το ποιήμα σου. Το καλύτερο αντίο. Προσκυνώ τον πόνο σου !

Να σταθείς όρθια και να τη θυμάσαι !!


issallos είπε...


συλλυπητηρια να εισαστε ολοι καλα να την θυμαστε

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...