27.3.13

Ένα Ξύλινο Καράβι








Και να που ξεχάσαμε πως ήταν η ζωή μας
μια μοίρα άδικη κατηγορούμε αδελφέ μου
φορέσαμε μαντήλια μαύρα στο κεφάλι
σκεπάσαμε ακόμα και τα μάτια μας μ΄ αυτά
τον πόνο του άλλου να μη θωρούμε

Καθόμαστε τ΄ απομεσήμερα στον ήλιο που δύει αντίκρυ
θολώνει το βλέμμα και τ΄ ανοιξιάτικο αεράκι μας θυμίζει
πως ακόμα ανάμεσα στους ζωντανούς βρισκόμαστε
κι ας έχουμε προ καιρού παραδώσει την ψυχή μας

Βαριέμαι πια να σηκωθώ απ΄ τα σκαλιά να πάω
να ψάξω την ψυχή μου και κάθε που την φωνάζω
φτερουγίσματα ακούω στον γαλάζιο αγέρα και κρωξίματα
κυνηγητά και φωνές και αλυσίδες γι αυτό κι εγώ φοβάμαι

Την αφήνω μονάχη ν΄ αρμενίζει στο απέραντο του ουρανού
να παραδέρνει με τα σύννεφα πάνω από γκρίζες πολιτείες
αναμένω
κάποτε θα κουραστεί να ψάχνει τον Διογένη παριστάνοντας
έναν ήρωα ώστε αυτός  την σωτηρία της να βρει

Βραδιάζει κοίτα πως φτερουγίζουν γύρω μας
τα πρώτα της Άνοιξης τα χελιδόνια
να βρουν φωλιά για να κουρνιάσουν θένε
ξανάρχονται όπως τότε που μέναμε στα λιακωτά τις νύχτες
κάτω από του φεγγαριού το φως κι εγώ τους αστερισμούς
σου έδειχνα για να μαθαίνεις σαν θα μπαρκάρεις
και το βαπόρι σου σε άλλες άγνωστες θάλασσες βρεθεί
πως τον δρόμο του γυρισμού σου να χαράξεις
Η πατρίδα
μας έλεγε τότε  ο πατέρας σε σας στηρίζεται

Ένα ξύλινο καράβι ήταν η πατρίδα καλοτάξιδο
με την γοργόνα σκαλισμένη πρίμα και λευκό πανί
αυτή ήταν κι η ζωή μας αδελφέ μου σε πελαγίσια νερά
να αρμενίζει πότε με κόντρα το κύμα πότε με αγάντα τον καιρό
να τρίζουν τα ξύλα από τον παιδεμό , αλμύρα να φτύνει

Άραξε το ξύλινο καράβι στην ξέρα του Αι  Στράτη
κάποιο χειμωνιάτικο πρωινό με καταιγίδα
που ορμούσαν τα λυσσασμένα του πελάγου κύματα
ν΄ αρπάξουν απ΄ τα΄ αμπάρια τα σεντούκια που
τις ζωές μας είχαμε μέσα κλειδαμπαρώσει

Και τώρα αδελφέ μου αφού σαν γλυκόφαγο ψωμί
την Ελευθερία κατάπιαμε μεγαλώσανε τα σπίτια μας
γίνηκαν πολλές οι θύρες κι αμέτρητα τ΄ ανοίγματα
παράθυρα που σε γκρίζο ουρανό το αύριο θωρούμε

Απάγκιο πια δεν βρίσκουνε τα κουρασμένα σώματα
και κροταλάν τα δόντια από την παγωνιά
ματώνοντας στ΄ ανάμεσο την γλώσσα που δεν τολμά
κουβέντες παραπανίσιες για να πει στον διπλανό
τις ψυχές μας ακούμε μόνο π΄ αγωνίζονται
που χτυπιούνται απ΄ την δουλεία να ξεφύγουν

Αυτό το σαπιοκάραβο μας πρέπει ν΄ αναστήσουμε
απ΄ εκεί που το αφήσαμε να σαπίζει στον βυθό
να το ξενερίσουμε, να το ξαναβάψουμε γαλάζιο
στα ξάρτια του τις φτερούγες των παιδιών μας
λευκό πανί καλοτάξιδο να βάλουμε αδελφέ μου
κι έτσι χωρίς λόγια πολλά στο πέλαγος του κόσμου
να το βγάλουμε πορεία καινούργια να χαράξει   




                                                                                        Levina








46 σχόλια:

Velvet είπε...

Η παραδοχή μιας άσχημης κατάληξης
και ταυτόχρονα η ελπίδα του γαλάζιου
Ομως δεν μας ταιριάζουν οι αλυσίδες στα πόδια
ούτε τα κλάματα πρεπει να μας γέρνουν
Κι ας εχει θαλασσοταραχή
Το ταξίδι κάθε φορά θα συνεχίζεται
Πορεία καινούργια


Μ΄ αρέσουν οι άνθρωποι που ελπίζουν
Και δεν το βάζουν κάτω


serenata είπε...

Με συγκίνησες πολύ.
Τα είπες όλα!
Ενα καράβι....
Πως ήταν και πως κατέληξε η πατρίδα μας.
Και χρέος μας να το ξαναφτιάξουμε όπως παλιά!
Καληνύχτα γλυκιά μου μάγισσα:))
Σε φιλώ πολύ πολύ!!

ΦΛΩΡΑ είπε...

Πόσο κόπο θέλει όλο αυτό...
Και πόση προσοχή όταν έρθει η ώρα να το παραδώσουμε μαζί να δώσουμε και τις σωστές οδηγίες και κυρίως να ορίσουμε σωστούς καπεταναίους .... για να μην γίνει πάλι σαπιοκάραβο...
Τέτοια όμορφη αλληγορία δεν θα την φανταζόμουν ποτέ...
Όμως από σένα πια όλα τα περιμένω...

Memaria είπε...

..Να το βγάλουμε καινούρια πορεία να χαράξει...
Ναι, αυτό πρέπει να κάνουμε..κι όπως λέει η Φλώρα να ορίσουμε σωστούς καπεταναίους...
Περιττό να πω πόσο υπέροχο είναι..καλό ξημέρωμα..φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι... Δύσκολο αλλά μακάρι... να ξαναρμενίσει όπως παλιά.

agriomeli είπε...

Ειπαμε...
Αδηφαγο τερας ο ανθρωπος.
Μακαρι να μπορουσαμε να πουμε-και να ειναι- ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΚΙ ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ,ΤΙΠΟΤ'ΑΛΛΟ...
ομως καναμε τα "καλοταξιδα" καραβια μας απο βαρυ μεταλλο....

ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΜΑΣ!

Καλημερα ..ευχη απο καρδιας(βυθισμενης)!

Ανώνυμος είπε...

Δεν αγαπώ την ποίηση

αλλά εσύ

γράφεις ονειρεμένα!

Λιακάδα ☼ είπε...

Oύτε εγώ την αγαπώ πολύ την ποίηση αλλά εσύ... απλά ζωγραφίζεις... και έτσι την αγαπώ γιατί αγαπώ τη ζωγραφική!
Σε ευχαριστώ Λεβίνα μου! :)❤

airis είπε...

Αμήν Λεβίνα μου καλή!
Αμήν! Να το ξαναστήσουμε ζωντανό και καλοτάξιδο!
Αναρωτιέμαι μόνο πόσο ακόμα θα πονέσουμε μέχρι να αποφασίσουμε να το ρίξουμε ξανά γερό για νέα ταξίδια!

Υπέροχη όπως πάντα!
Σε φιλώ!

Unknown είπε...

Να το καλαφατίσουμε, να το περάσουμε μουράβια στα βρεχάμενα κι ύστερα να το βάψουμε μπλε.
Και λίγο πριν το ρίξουμε στη θάλασσα να χαράξουμε στα πλευρικά του τούτα τα λόγια που έγραψες. Να τα διαβάζουμε όποτε μας φέρνουν οι καιροί σε λιμάνια της λησμονιάς για να μη ξεχνάμε ποτέ τον σκοπό για τον οποίο ξεκινήσαμε για της ζωής μας το ταξίδι...

Τα φιλιά μου...

Ελενα Λ. είπε...

Ο καλός ο καπετάνιος που λέγαν οι παλιοί, αυτό χρειάζεται ένα καράβι για να κάνει ωραία ταξίδια γλυκιά μου levina καλό καπετάνιο.
Aς τους διαλέξουμε λοιπόν και ας ξεκινήσουμε ξανά.
Φιλιά πολλά!

Levina είπε...

Κι εμένα μου αρέσουν οι άνθρωποι που ελπίζουν Velvet ... που ξανασηκώνονται από τα γόνατα και προχωράνε εμπρός , που ονειρεύονται την επόμενη μέρα.

Να είσαι καλά !

καλό βράδυ εύχομαι

Levina είπε...

Σερενατάκι μου
μήπως πολλές φορές δεν ήταν με τσακισμένα ξάρτια η πατρίδα μας?
Αρμενίζουμε όμως κόντρα στους καιρούς και στις διαθέσεις εκείνων που τόσο μας ''αγαπάνε'' και να μας βοηθήσουν θένε.

Σε φιλώ κοριτσάκι μου
καλό σου βράδυ

Levina είπε...

Έτσι όπως τα κάναμε Φλωράκι μου
πιότερο κόπο έχει να τα ξαναφτιάξουμε σωστά! Τις συμπληγάδες δεν τις γλυτώνουμε αλλά τουλάχιστον ελπίζω στο ... μετά που έρχεται!

Σε φιλώ πολύ
καλό βράδυ να έχεις

Levina είπε...

Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για τα καλά σου λόγια και ...
μόλις βρω τον καπετάνιο που θα νοιώσω μέσα μου πως αξίζει την εμπιστοσύνη μου πρώτη θα τρέξω πλάι του ( αν δεν έχω αποκτήσει στο μεταξύ αρθριτικά και ένα ΠΙ να με συνοδεύει) !!

Να είσαι καλά
καλό σου βράδυ

Levina είπε...

Gip μου δεν θέλω ηττοπάθειες,
γνωρίζω πόσα προβλήματα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και ένας γολγοθάς γίνεται η ζωή μας ολοένα και χειρότερος μα μπορεί να τα αφήσαμε όλα όσα ζούσαμε πίσω μας , δεν γίνεται να αφήσουμε και τις σκέψεις, τα όνειρα, την ψυχή μας!
Δεν ζητάμε τον ουρανό με τ΄ άστρα, μια αξιοπρεπή ζωή ζητάμε για όλους μας!

Φιλιά καλέ μου
θα περάσει κι αυτό :))

Apokalipsis999 είπε...

Ο χρησμός έλεγε ότι τα ξύλινα τείχη θα σώσουν την Αθήνα και όχι... δάνεια από το εξωτερικό!
Αυτά τα ξύλινα τείχη, τα ξύλινα πλοία, που συμβολίζουν την δική μας δύναμη, την ξεχάσαμε! Μάθαμε να ζούμε με δανεικά ως κακομοίρηδες και αφήσαμε τα ξύλινα πλοία μας να σαπίζουν.
Η θάλασσα περιμένει να την ταξιδέψουμε, αλλά με δικές μας δυνάμεις...

Levina είπε...

Αγριομελάκι
αυτό το αδηφάγο τέρας αφού εκτόπισε οτιδήποτε δεν του άρεσε ... άλλες φυλές, άλλα ζώα ... αφού λέρωσε , έκαψε ότι το ενοχλούσε ... θάλασσες , δάση, ποτάμια ... τώρα τρώει τις ίδιες του τις σάρκες και χορτασμό δεν έχει!

Καληνύχτα από καρδιάς ( που προσμένει ...)

vailie είπε...

Αμην.....
Θα τα καταφερουμε!!!!!

Ανώνυμος είπε...

σαν κάποιος να μου διάβαζε για να με ησυχάσει ήταν

σ'ευχαριστώ
το έχω ανάγκη

χαίρομαι που σε γνώρισα

Levina είπε...

Ανώνυμος_
σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια !

Να είσαι καλά
Καλημέρα

Levina είπε...

Καλημέρα Λιακαδάκι μου
εγώ τα αγαπώ και τα δυο :))
φιλιά κοριτσάκι μου

να είσαι καλά !

Levina είπε...

Αριστέα μου νομίζω πως πρέπει να ωριμάσουν ιδέες και όνειρα μέσα μας για να πιάσουμε και πάλι να προχωρούμε εμπρός.
Τώρα είμαστε όλοι μουδιασμένοι κι αβέβαιοι για την επόμενη κίνηση ή καλύτερα για την επόμενη μέρα.

Σ΄ ευχαριστώ και σου ευχομαι Καλημέρα :)

Levina είπε...

Καπετάνιε μου να τα καταπιούμε πρέπει ετούτα τα λόγια κι άλλα πολλά αληθινά σπουδαία που έχουν γραφτεί κι αγκάθια να γίνουν στο στομάχι μας να μας κεντούν για να μη ξεχνάμε … δεν φτάνει γραμμένα να τα βλέπουμε αν μέσα μας βαθιά δεν είναι.

Σε φιλώ κι εύχομαι Καλημέρα να έχεις

Levina είπε...

Αχ αυτοί οι καπεταναίοι Έλενά μου που στου κασίδη το κεφάλι μάθανε τι σημαίνει να ορίζεις καλοτάξιδη ρότα κι ούτε τις ξέρες είδανε, μήτε τους υφάλους και τώρα ελπίζω πως καινούργιοι θα έρθουν … θα ξέρουν και πέντε πράγματα μη πάρουμε και πάλι δοκιμές επάνω μας να κάνουν.

Να είσαι καλά κορίτσι μου
Καλή σου μέρα !

Levina είπε...

Όπως το λες Σταμάτη μου,
αν δεν έχεις δυνάμεις υπάρχει περίπτωση αφιλοκερδώς κάποιος να σε στηρίζει στους αιώνες των αιώνων??

Καλημέρα
να είσαι καλά :)

Levina είπε...

Μικρό μου Βάιλι γιατί να μη τα καταφέρουμε?
Όταν με το καλό πάρουμε εμπρός θα τα καταφέρουμε ... κάτι θα έχουμε μάθει!

Φιλιά κοριτσάκι μου
Καλημέρα να έχεις!

Levina είπε...

Νελάκι μου σ΄ ευχαριστώ πολύ ...
Θα ήθελα να σε καθησυχάσω πως όλα θα πάνε καλά γιατί κι εγώ αυτό έχω ανάγκη, αυτό ονειρεύομαι και μόνο αυτό μπορώ να πω!

Σε φιλώ, να έχεις μια όμορφη μέρα!

nikosmous είπε...

Όμορφο κι αλληγορικό Λεβίνα το ποίημά σου.Αυτό το ξύλινο καράβι τελικά αποδείχτηκε πως ήταν χάρτινο(για να μην πω κάτι άλλο) και το χειρότερο αυτήν τη στιγμή είναι πως αφού το πιστέψουμε και το χωνέψουμε καλά όλοι εμείς που ζούσαμε στην κοσμάρα μας, πρέπει αυτήν την χάρτινη πλέον κατασκευή του, να την περάσουμε και στα παιδιά μας για να ζουν μια ζωή στον τρόμο!
Καλό σου απόγευμα και να ΄σαι καλά!:-)

Magia da Inês είπε...


¸.•°♡♡彡
Feliz Páscoa!
Com muita paz e harmonia no coração, na família e com todos seus amigos!!!
Beijinhos de sua amiga
do Brasil.
¸.•°♡♡彡

Sideras είπε...

Αν και προτιμώ τα σιδερένια καράβια, σ΄ αυτό θα επιβιβαστώ σίγουρα και μην ξεχνάς να ανοίξουμε το πανί με τα όμορφα ετούτα λόγια σου γραμμένα επάνω.
Όπως και να έχει , σιδερένια καληνύχτα σου

eApenanti είπε...

Μήπως αυτό το καραβάκι ήταν επιχορηγία ; Απλά ρωτάω, γιατί θυμήθηκα τον "ανιστόρητο" Θουκυδίδη, που έγραψε κάποτε πως τα καράβια των Λακεδαιμονίων που πολέμησαν τους Αθηναίους ήταν χορηγία των Περσών.
Ναι αυτών των Λακεδε-μονίων των γνωστών...

eApenanti είπε...

Α, ξέχασα κάπου την καλημέρα μου ;

xristina είπε...

κοιτάμε την θάλασσα κι αφού αγναντεύουμε το γαλάζιο και μπορούμε να το αγγίζουμε, το καράβι μας δεν κινδυνεύει στις φουρτούνες...

φιλί

Ανώνυμος είπε...

Πόσο αισιόδοξα μπήκε ο Μάρτιος!
Το γαλάζιο, το λευκό, η θάλασσα και τα ταξίδια... και πάνω στο ξύλινο καράβι μιαν ελιά, να ξαναστήσουμε από την αρχή σε καινούριους "τόπους"!

Καλό μήνα να έχουμε - τα φιλιά μου από την μακρινή Μελβούρνη!

Λίγο ἀκόμα θὰ ἰδοῦμε
τὶς ἀμυγδαλιὲς ν᾿ ἀνθίζουν.

Λίγο ἀκόμα θὰ ἰδοῦμε
τὰ μάρμαρα νὰ λάμπουν,
νὰ λάμπουν στὸν ἥλιο
κι ἡ θάλασσα νὰ κυματίζει.

Λίγο ἀκόμα, νὰ σηκωθοῦμε
λίγο ψηλότερα.

Σεφέρης


Κυπαρησία Σ. είπε...

Υπέροχο το τέλος, ώθηση για νέα αρχή... Έτσι είναι, τα πράγματα οφείλουν να κάνουν τον κύκλο τους.
Καλό μήνα Levina, φιλιά :)

Βιβή Κώνστα είπε...

Από τα πολύ δυνατά σου κατά τη γνώμη μου.Μου άρεσε το "φωτεινό σου τέλος"

Φιλάκια πολλά γλυκιά μου Levina!

V. είπε...

Πολύ πολύ συγκινητικό!
Υπέροχο........

Levina είπε...

Καλημέρα Νίκο μου
Πολλές οι μέρες που πέρασαν για να απαντήσω και να σ΄ ευχαριστήσω ...
Δεν ήταν χάρτινο αυτό το καράβι , εμείς το εγκαταλείψαμε για χρόνια στην τύχη του κι ως γνωστόν 'ότι αφήνεις σε αφήνει' .

Να έχεις μια όμορφη μέρα
σε φιλώ

Levina είπε...

Καλημέρα Magia
Ευχαριστώ για τις ευχές σου
Καλό Πάσχα και σε εσένα !

Greetings from Greece

Levina είπε...

e-Apenanti μου
αυτό πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί!!
Ίσως κι αυτό να ήταν η αιτία για όσα κακά της μοίρας του το βρήκαν.

Σε φιλώ
να έχεις μια όμορφη μέρα !

Levina είπε...

Κινδυνεύει Μελισσάκι μου
αλλά δεν έχει και το δικαίωμα να βυθιστεί ... του το απαγορεύουμε!

σε φιλώ κοριτσάκι μου
Καλημέρα :)

Levina είπε...

agrimio μου
ο Απρίλης μπήκε μη με μπερδεύεις περισσότερο ... αρκετή τρικυμία εν κρανίω διαθέτω από μόνη μου !
Τι όμορφους στίχους θυμήθηκες !!
Πόσο ηρεμεί η ψυχή μου διαβάζοντάς τους και πόσο ελπίζω στην μετά εποχή που έρχεται!

να είσαι καλά ξενητεμένο μου
σε φιλώ

Levina είπε...

Καλημέρα Κυπαρησία μου
Το πιστεύω αυτό που λες ... όπως νομίζω πως πολλά επαναλαμβάνονται με ελάχιστες παραλλαγές στην ζωή μας ή μάλλον μέσα στον χρόνο .

Να είσαι καλά
σε φιλώ

Levina είπε...

Σ΄ ευχαριστώ πολύ Βιβή μου
Το πιστεύω αυτό το τέλος πως
αισιόδοξο είναι και κάτι
προς το καλύτερο για όλους μας
θα αλλάξει!


Σε φιλώ και σου εύχομαι
μια όμορφη μέρα :)

Levina είπε...

Σ΄ευχαριστώ πολύ V. μου
Να είσαι καλά !

Καλή σου μέρα :)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...