25.1.13

Τα δάκρυα του Ελέφαντα




Κάθομαι στην πολυθρόνα και με παγωμένα από το κρύο δάχτυλα πατάω τα πλήκτρα 
και βλέπω μικρά βίντεο στο youtube. 
Στην αγκαλιά μου κοιμάται κουλουριασμένη μια από τις γάτες μου κι εγώ παρακολουθώ 
διάφορα σοκαριστικά  βιντεάκια  σχετικά με τα ζώα και πόση κακοποίηση υφίστανται 
από εμάς τα άλλα ζώα που λεγόμαστε άνθρωποι.
Έχουν περάσει τα μεσάνυχτα όταν πέφτω επάνω σε ένα που δείχνει μια ομάδα ανθρώπων 
σε κάποια επαρχία της Ινδίας που έχουν πιάσει έναν ελέφαντα προκειμένου να τον 
εξημερώσουν για να τον βάλουν να δουλεύει αλυσοδεμένος μαζί με τους άλλους 
και να κουβαλά κορμούς δέντρων.
Έχουν περικυκλώσει το δύσμοιρο ζωντανό, το έχουν δεμένο με χοντρά σχοινιά και με 
μακριά κοντάρια το χτυπούν αλύπητα, ενώ στο πόδι του έχουν ήδη περάσει έναν 
τεράστιο χαλκά με μια μακριά αλυσίδα που είναι δεμένη σε κάποιο δέντρο.
Το ζώο παραδομένο  πλέον στον πόνο και στην μοίρα του ξαπλώνει κάτω από τα 
συνεχόμενα χτυπήματα και τότε το πλάνο δείχνει πως του κόβουν με πριόνι κοντούς 
τους χαυλιόδοντες γιατί προφανώς μπορεί  να  σκοτώσει  άνθρωπο με αυτούς.

Τότε ο φακός ζουμάρει στο μάτι του ελέφαντα και μένω εκστασιασμένη να παρατηρώ 
ένα ξαφνιασμένο θλιμμένο βλέμμα και  ανάμεσα από τις σαν συρματόβουρτσα τεράστιες βλεφαρίδες του να κυλούν  δάκρυα  που  χάνονταν  ανάμεσα στις δίπλες του δέρματος.

Αυτά τα δάκρυα με συγκλόνισαν περισσότερο από όσα είχα δει μέχρι τότε, 
αυτά τα δάκρυα απόγνωσης και παράδοσης,  δάκρυα  αποδοχής μιας  δύστυχης μοίρας 
δίχως αύριο, δίχως ελευθερίας, δάκρυα ταπείνωσης ενός γίγαντα που του έπαιρναν 
την δύναμη του.

Απέμεινα με κλειστή πια την οθόνη, δεν είχε νόημα να δω παραπέρα, το βλέπω κάθε μέρα πια, 
το βιώνω , το βιώνουμε όλοι μας.
Σαν τον ελέφαντα  σε εκείνη την μακρινή γωνιά της γης νοιώθω κι εγώ,  
με  ξάφνιασαν όταν  με βούτηξαν εκεί που η ζωή μου προχωρούσε,  
με χτύπησαν αλύπητα  με  κάθε δύναμη που διέθεταν,  
με  έδεσαν  σε μια χαροκαμένη γη και σαν να μην έφτανε αυτό προσπαθούν 
να οδηγήσουν την σκέψη μου στα δικά τους μονοπάτια,  να σκεφτώ αυτά 
που γράφουν, αυτά που λένε πως πρέπει να σκεφτώ γιατί αυτά είναι τα «σωστά», 
να ακολουθήσω τον δικό τους δρόμο τον σωστό γιατί  όλος ο Λαός  κάνει θυσίες …. 
Μόνο που Εκείνοι ξεχάσαν πως δεν κάνουν θυσίες ,
άρα δεν ανήκουν στον Λαό!
Αναρωτήθηκε ο Υπουργός προχθές « Ποιος  από τον Λαό τολμά να αμφισβητήσει  
τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης  ?» και ξέχασε πως μόλις ένα μήνα πριν 
ο συνάδελφός του Υπουργός αμφισβήτησε την απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης  
που έβγαλε  παράνομη την είσπραξη του χαρατσιού από την ΔΕΗ και με εντολή του  
συνεχίζεται  αυτή η παρανομία … όμως αυτοί είναι υπεράνω Λαού , 
άρα δεν ανήκουν στον Λαό.


Σαν τον ελέφαντα αλυσοδεμένη είμαι κι εγώ, κουλουριασμένη σε μιαν άκρια,  
μόνο που δεν ποτίζω με δάκρυα την γη μου,  
απλά περιμένω το ποτάμι που θα περάσει δίπλα μου,  να γίνω κι εγώ κομμάτι του 
να ξεχυθώ και να παρασύρω στο διάβα μου ότι δεν ανήκει στον Λαό,
γιατί εγώ είμαι ο Λαός.



                                                                     Levina











25 σχόλια:

Βιβή Κώνστα είπε...

"απλά περιμένω το ποτάμι που θα περάσει δίπλα μου, να γίνω κι εγώ κομμάτι του
να ξεχυθώ και να παρασύρω στο διάβα μου ότι δεν ανήκει στον Λαό,
γιατί εγώ είμαι ο Λαός."

Υπέροχη αυτή σου η φράση και πόσο θετικό μήνυμα δίνεις μέσα στην όλη στενάχωρη ιστορία...

Eva Psarrou είπε...

Είναι θλιβερό το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο άνθρωπος.. Είναι προσβολή για τα ζώα να τον λέμε ζώο, κτήνος ή ό,τι άλλο.

Unknown είπε...

Εγώ στεναχωρέθηκα πολύ με το κομμάτι με τον ελέφαντα... επηρεάστηκα τώρα, το έχω κάνει εικόνα και δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι! Ντροπή μας.......

ΦΛΩΡΑ είπε...

Στο ίδιο ποτάμι θα βρεθώ κι εγώ και παρόλα τα 53 χρόνια μου, θα παλέψω σαν να ήμουν 20 χρονών, διπλά για μένα και τα παιδιά μου, κι αν με παρασύρει το ποτάμι και στο τέλος χαθώ δεν με νοιάζει. Στο τέλος το ποτάμι θα οδηγήσει στη θάλασσα. Και η θάλασσα είναι ελπίδα, ζωή, ανάσα.

Όσο για τα δάκρυα του ελέφαντα, μακάρι να μπορούσαμε να μαζέψουμε όλα τα δάκρυα των πονεμένων ζώων και ανθρώπων. Θα φτιάχναμε μια ολόκληρη θάλασσα.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο καλά τα λες !
Πόσο δίκιο έχεις !

Πολλά τα δακρυσμένα μάτια ! Βαθαίνει το ποτάμι....

Κουράγιο.

serenata είπε...

Πολύ συγκινητικό το δάκρυ του ελέφαντα.
Το δικό μας δάκρυ;.......
Θυμώνω όμως Λεβίνα μου γιατί είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν πως καλώς πράττουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.

Σε φιλώ γλυκά:)

vailie είπε...

Ποταμι;;;Εγω περιμενω τον χειμαρρο!!!
Τό ορμητικο με τα αγρια παγωμενα του νερα που θα πνιξει σαν κουναβια αυτα τα βρωμερα ζωντανα πουχουμε εκει πανω κ τα καμαρωνουμε ακομα!!!

Με εκανε να βουρκωσω η αναρτηση σου....για τον ελεφαντακο κ για την καταντια της καποτε ενδοξης χωρας μας!

Φιλι για...παρηγορια αυτο το σ/κ!
Κ τα χερακια εναλλαξ κατω απτο γατι,να ζεσταινονται λιγουλακι! ;-)

Ειναι ομορφα οσα θελησες να μοιραστεις μαζι μας, μα δεν θα το βαλουμε κατω!!!!! Οι ελληνικες καρδιες ειναι γενναιες!!! Δεν πτοουμαστε εμεις απο βρακοφραγκους κ αξεστους βαρβαρους!
(ο Θεος αγαπαει την Ελλαδιτσα μας! Κατι καλο θα βγει στο τελος,οσο σαχλο κ αν ακουγεται τωρα! Ας γινουμε εμεις ο χειμαρρος.... We have the power!!!!;-) )

Riccie Finestra είπε...

βούρκωσα... σε ευχαριστώ για αυτήν την ανάρτηση...
οι ελέφαντες είναι ΤΑ ΓΛΥΚΥΤΕΡΑ πλάσματα που υπάρχουν...

Apokalipsis999 είπε...

Ο άνθρωπος από τη στιγμή που δεν σέβεται τίποτα γιατί θεωρεί τον εαυτό του κέντρο του κόσμου, ακολουθεί αυτοκαταστροφική πορεία. Σήμερα βασανίζει τα ζώα, μολύνει τη φύση, καταστρέφει τα πάντα κ.α. Αυτά θα γυρίσουν μπούμερανγκ στον άνθρωπο.
Κατά συνέπεια της αλλόγιστης ατομικότητας, υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και καταδυναστεύει τους συνανθρώπους του. Μην απορείς για τους υπουργούς. Ο θάνατος των αυτοκτονιών γι' αυτούς δεν είναι παρά ένα στατιστικό δεδομένο...

Levina είπε...

Βιβή μου
μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε μεταξύ μας να δώσουμε δύναμη ο ένας στον άλλο για να προχωρήσουμε ... και η θετική σκέψη μέσα στο χάος που επικρατεί γύρω μας είναι μονόδρομος!

Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις !

Levina είπε...

Εύα μου πίστεψέ με ... μπορεί να πέσει πολύ χαμηλά ... πάρα πολύ!
Τουλάχιστον το ζώο σκοτώνει για να φάει, ο άνθρωπος δεν σκοτώνει μόνο αλλά βασανίζει, βγάζει όλη την αρρωστημένη ψυχή του επάνω σε κάθε ανυπεράσπιστο πλάσμα και το χειρότερο ... φτάνει να βιντεοσκοπεί τα κατορθώματά του.

Καλό σου Σαββατοκύριακο !

Levina είπε...

Υπάρχουν πολύ χειρότερα βίντεο από αυτό που περιέγραψα Μαρία μου, κάποια στιγμή μάζεψα το κουράγιο μου και είδα μερικά από αυτά και μετά ... έχασα για μήνες τον ύπνο μου. Τώρα πια δεν αντέχω να τα παρακολουθήσω μέχρι τέλους.

Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκι μου!

Levina είπε...

Αυτό είναι το νόημα αυτής της ιστορίας Φλώρα μου.
Έχουμε την δύναμη του Ελέφαντα, μας έχουν γονατίσει σαν εκείνον, νοιώθουμε ανήμποροι σαν εκείνον και ακόμα δεν έχουμε καταλάβει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την δύναμή μας και στάζουν τα δάκρυα της ανημποριάς στα μαγουλά μας.

Ελπίζω πως θα καταλάβουμε ποιος είναι ο δρόμος μας, πως θα νοιώσουμε την δύναμή μας να επιστρέφει , πως θα σταθούμε ξανά στα πόδια μας κι εμείς και τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας.

Σε φιλώ, καλό Σαββατοκύριακο !

Levina είπε...

Έχω το κουράγιο που έχουμε όλοι μας Gip μου, απίστευτο, απύθμενο, ορμητικό που περιμένει μια φλόγα για να ανάψει και να καταπιεί εκείνους που γελάνε με το χάλι μας.

Καλό Σαββατοκύριακο καλέ μου !

Levina είπε...

Κοριτσάκι μου πάντα θα υπάρχουν οι κοντόφθαλμοι, οι ανόητοι, εκείνοι που δεν βλέπουν ούτε την ίδια τους την μύτη όχι να δουν και το μέλλονς!
Κάποτε serenata μου θα ξεπεραστούν κι αυτοί, θα τους ξεπεράσουν οι εποχές ... μη τους κοιτάς, μη τους δίνεις σημασία ... θλιβεροί είναι ειδικά αυτοί που φυτοζωούν και παλαμοκροτούν εκείνους που τους έριξαν στην κατάντια τους.


Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκι μου!

Levina είπε...

Κοριτσάκι μου πάντα θα υπάρχουν οι κοντόφθαλμοι, οι ανόητοι, εκείνοι που δεν βλέπουν ούτε την ίδια τους την μύτη όχι να δουν και το μέλλονς!
Κάποτε serenata μου θα ξεπεραστούν κι αυτοί, θα τους ξεπεράσουν οι εποχές ... μη τους κοιτάς, μη τους δίνεις σημασία ... θλιβεροί είναι ειδικά αυτοί που φυτοζωούν και παλαμοκροτούν εκείνους που τους έριξαν στην κατάντια τους.


Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκι μου!

Levina είπε...

Δεν θα το βάλουμε κάτω μικρό μου Βάιλι...
Ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ πως έχει αποτύχει η ζωή μας, πως όσα σκεφτήκαμε, όσα μάθαμε, όσα ονειρευτήκαμε ήταν λάθος!
Για εμένα όπως το έγραψα αυτός ο Ελέφαντας συμβόλιζε εκεί στα ξαφνικά όλα αυτά που είμαστε εμείς, όλοι εμείς μαζί μια δύναμη που ακόμα δεν έχει βρει τον δρόμο της!

Ο καημένος ο Ελεφαντάκος θα ακολουθεί πια κι αυτός την δική του πορεία, αυτήν που ακολουθούν οι σκλάβοι όλης της γης.

Να είσαι καλά αγαπημένη μου
καλό Σαββατοκύριακο !

Levina είπε...

H.D. Πράγματι είναι από τα πιο τρυφερά , ευαίσθητα ζώα που υπάρχουν ... στηρίζουν όλη τους την ζωή στην οικογενειοκρατία, με απίστευτους δεσμούς μεταξύ τους ... θρηνούν ακόμα και τον θάνατο κάποιου από τα μέλη του κοπαδιού τους!
Κρίμα που εμείς οι άνθρωποι δεν προσπαθούμε να μάθουμε από τα "άλογα" ζώα ... ίσως και να γινόμασταν λίγο καλύτεροι.

Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι!

Levina είπε...

Σταμάτη μου
τι να προσθέσω τώρα σε αυτά που μου γράφεις? όλα τα λες τόσο σωστά και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Πολύ θα ήθελα να ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα, να υπήρχε έστω λίγη ευαισθησία στα ανθρώπινα όντα ... όχι πως δεν υπάρχει αλλά είναι τόσο λίγοι εκείνοι που τους ενοχλεί η αδικία ώστε χάνονται απέναντι σε εκείνους που έγιναν αρπακτικά.

Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο !

Taelia88 είπε...

Πω! πω! Ανατρίχιασα!
Ελπίζω το ποτάμι να περάσει γρήγορα, γιατί ο "άνθρωπος" δεν αργεί να σκοτώσει τον ελέφαντα όταν δει πως έχει ακόμη ένστικτο ελευθερίας μέσα του...
Να έχεις ένα όμορφο σ/κο!!!

Κυπαρησία Σ. είπε...

Κατάφερες να συνδέσεις επιτυχώς πράγματα ασύνδετα...
Θα σου πω λοιπόν φίλη μου ότι πριν από αρκετό καιρό ψάχνοντας κάτι στην αναζήτηση της google, έπεσα πάνω σε μεθόδους βασανιστηρίων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Διάβασα κι είδα εικόνες που θα μου μείνουν αξέχαστες και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος είναι το χειρότερο θηρίο.
Δεν θα πρέπει να ζούμε αμέτοχοι κι αμέριμνοι κλεισμένοι σε γυάλες αλλά να ψάχνουμε τρόπους να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας και κυρίως να ονειρευόμαστε μια καλύτερη αυριανή μέρα απαλλαγμένη από πάσης φύσεως θηρία.
Σου στέλνω κι αυτό που συνδέεται με το πρώτο τμήμα της ανάρτησης σου.
Φιλιά πολλά

Levina είπε...

Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω άτρωτη Κυπαρησία μου απέναντι στα θηρία ... έχω πολεμήσει με πολλά εξ΄ άλλου στην ζωή μου κι άλλα με νίκησαν, άλλα τα νίκησα ... εγώ λογίζω πως υπέρ μου έχουν βγει οι μάχες που έδωσα και όπως το λες για όλους μας και για τις γενιές που έρχονται το καλύτερο εύχομαι και ελπίζω και φωνάζω γιατί η ελπίδα δεν φτάνει ....
Ανήμπορη νοιώθω όμως εμπρός στις ανύπαρκτες καρδιές των ανθρώπινων θηρίων, αυτά που βασανίζουν τους αδύναμους, σφάζουν, βιάζουν, λεηλατούν ζωές ... αυτά πως μπορούμε να τα σταματήσουμε?

Σε φιλώ καλή μου
κι εύχομαι κάποτε αυτός ο πλανήτης να βρει την ισορροπία που του λείπει!

Καλή εβδομάδα

Levina είπε...

Tίνα μου
ο άνθρωπος τίποτα δεν αργεί να βασανίσει η να σκοτώσει όταν αυτό του χαλάει τα σχέδια ή αντιστέκεται...
κι όσο το βλέπει να σκύβει το κεφάλι τόσο πιο βίαιος γίνεται απέναντί του γιατί τότε νοιώθει νικητής και ο νικητής "βαράει" έτσι ήταν ένα παλιό παιδικό παιχνίδι...
Δεν θέλουμε λοιπόν "νικητές να μας βαράνε" επάνω από το κεφάλι μας, μόνο ήλιος και ουρανός να υπάρχει !

Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα να έχεις κοριτσάκι μου!

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

καλως σε βρήκα ποιημα μου

ότι αρχίζει τελειωνει ......
"κικερων"

Levina είπε...

Καλώς ήρθες marilise

Τελειώνει αλλά πως? Με τι τίμημα?

Να είσαι καλά
καλό σου βράδυ!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...