16.8.12

τίποτα σπουδαίο



Στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι
που μας τριγυρίζει ανελέητα εγώ ζω ,

Αυτή ...
που κάθεται επάνω μας όπως  η σκόνη του δρόμου
τις ώρες που περπατάμε αμέριμνα κι ακούμε τον
μονότονο ήχο ν΄ αντηχεί από τα μισολυωμένα  τακούνια
των παπουτσιών μας , τότε που κοιτάμε για ένα
κομμάτι ουρανό και μόλις που διακρίνουμε ένα γκρίζο σύννεφο
μια γωνίτσα  άφταστης ελπίδας

Εκεί ...
στην άκρη των μπαλκονιών που κρέμονται γύρω μας
σαν τσαμπιά σταφύλια γεμάτα από παλιές ντουλάπες,
ξεχαρβαλωμένες παπουτσοθήκες, λερωμένες σφουγγαρίστρες
που σαπίζουν μέσα στα λασπόνερα των κουβάδων και
κάτι ασθενικά λουλούδια ... ήταν κάποτε λουλούδια,
τώρα κι αυτά ακολουθούν τους ρυθμούς μας πεθαίνοντας
κάτω από ένα βρώμικο ουρανό την ώρα που χανόμαστε
μέσα στον εικονικό μας κόσμο και αφήνουμε το μουντό
ξεθωριασμένο χρώμα της καθημερινοτητάς μας να μας τριγυρίζει

Την ώρα ...
 που αλλάζουμε  όνομα,  γένος,  ζωή,  την ώρα που
ντυνόμαστε  το λαμπερό μας ρούχο  και αναλαμβάνουμε
του πρωταγωνιστή  τον ρόλο , θλιβερά  απομεινάρια
γινόμαστε στον κόσμο που έπλασαν άλλοι για εμάς
και εκεί σ΄ αυτόν ξεμείναμε να υποκρινόμαστε εσύ  
τον Μέγα Αλέξανδρο,  εγώ την Βασίλισσα , εκείνη  την Σουλτάνα,
αυτός  τον Πειρατή , εκείνος τον Μέντορα ,
η άλλη  την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων.
Η μαγεία του ρόλου μας με νύχια κοφτερά να μας αρπάζει
κι έτσι να ξεχνάμε το λερωμένο κομμάτι τ΄ ουρανού μας
και  το σκυλί που γαβγίζει  στο διπλανό μπαλκόνι,
αυτόν που στο κρεββάτι σου ροχαλίζει, εκείνη που σε περιμένει
κάθε μεσημέρι φορώντας τα κουρέλια της
και μ΄ ένα πιάτο ζεστό φαΐ στα χέρια,  το μωρό που πεινασμένο
φωνάζει στον επάνω όροφο ... ξεχάσαμε τον δήμιο
που  στον σβέρκο μας το γιαταγάνι του δοκιμάζει
και το όραμα που αίμα τρέχει δείχνει πως η ώρα της εκτέλεσης
πλησίασε κι όμως


Σε αυτή ...
στην Ελαφρότητα του Είναι μου εγώ παραμένω
και τον άλλο μου εαυτό Αυτόν τον Άγνωστο σου χαρίζω
και πίσω από την οθόνη μου με μάτια θολά
την μορφή σου όπως θέλω ζωγραφίζω.


Levina

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στίχοι δυνατοί, λόγια ανεπιτήδευτα, όλο το κείμενο μια κραυγή !

Ταιριάζει πολύ με ένα ποίημα που στο έχω ξαναστείλει μου φαίνεται. Χρόνια πριν γραμμένο, από τον Μιχάλη νικολαϊδη. Από τα αγαπημένα μου :
<<
Κι όμως θα παίξουμε σωστά το ρόλο μας
κι ως το τέλος θε να νομίζουν
πως τάχα είμαστε οι δυνατοί
που στους αγώνες τους δεν γονατίζουν.
>>

Πρέπει να μείνουμε όρθιοι Λεβινάκι. Όσο μπορούμε, κι όσο αντέξουμε.

Λιακάδα ☼ είπε...

Κάθε μέρα που περπατώ σε τούτο τον πλανήτη αντιλαμβάνομαι την ατελή μας ύπαρξη...
Ναι σε έναν τέλεια φτιαγμένο από Εκείνον κόσμο... το μόνο ατελές πλάσμα είμαστε εμείς...
Καλή σου μέρα Λεβινάκι μου! :)

Unknown είπε...

Κι όμως, δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Υπάρχουν και οι... απόκριες. Τότε δεν ξαναγινόμαστε όλοι κανονικοί; Έλα, να βλέπω χαμόγελαααα... Με τέτοια μούτρα πώς θα υποδεχτείτε ταξιδευτές πάνω στο πειρατικό; Θα νομίζουν ότι σας μαστιγώνω πρωί, μεσημέρι, βράδυ :-) (Μ' αρέσω πολύ όταν μου βάζω ιδέες, χε, χε, χε...)

xristina είπε...

καλημέρα Levina...δεν θα σταθώ σε λέξεις, έννοιες, τίποτα...απλά είμαι εδώ και δεν φοράω μάσκα...θές να κάνουμε παρέα???????????? δεν διακρίνω μάσκα και μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν φοράνε!!!
φιλιά

Levina είπε...

Πολλές και διαφορετικές οι μάσκες Gip μου,
κι ο κάθε άνθρωπος
να έχει παραπανίσιες από μια και να ζει μια εικονική ζωή
γιατί έχει στερηθεί πια την αληθινή του είτε από επιλογή του
είτε άθελά του.
Όρθιοι θα είμαστε, για το ζωντανοί δεν ξέρω !

Levina είπε...

Είμαστε Λιακάδα μου το Τέλειο Πλάσμα ο καθένας μας,
έχουμε όλα όσα έχουν τα άλλα ζώα του πλανήτη και πολύ περισσότερα ...
ίσως γι αυτό έχουμε χαλάσει τόσο πολύ ... υπερεκτιμήσαμε το Εγώ μας.

Levina είπε...

Captain δεν έχεις κι άδικο ... τόσο καλά που τα έχουμε κάνει , ξεχάσαμε ποιός είναι ποιός και ποιός ο ρόλος του.
Να μη σου μπαίνουν ιδέες, θα καταγγείλω την σύμβαση αν σε
δω με τέτοιο αξεσουάρ να κυκλοφορείς!! χαχαχα

Levina είπε...

Άκου λέει! Φυσικά Μελισσάκι και δεν είναι οι μάσκες που με ενοχλούν, είναι αυτά που κάνει κάποιος κρυμμένος πίσω από αυτές και οι μάσκες είναι λογιών λογιών ... ακόμα και να σκοτώνεις ψυχές στο όνομα της αγάπης μάσκα είναι , να σκοτώνεις αμάχους στο όνομα της θρησκείας μάσκα είναι , να αφήνεις να λιμοκτονούν άνθρωποι στο όνομα του χρήματος, να καταστρέφεις μια χώρα στο όνομα της ανάπτυξης , όλα μάσκες είναι.

Ανώνυμος είπε...

Άλλο ένα αληθινό, ποίημα. Ευχαριστούμε. Έχω αφήσει μήνυμα στην ανάρτηση σου: Κάποια άλλη. Καλό απόγευμα.

marie είπε...

Κάτω από τη μάσκα αποκαλύπτεται μια άλλη και κάτω από την άλλη, αλλη μια και και ούτω καθεξής. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Τυχεροί όσοι κατάφεραν να γνωρίσουν πραγματικά άσπιλα και αμόλυντα πρόσωπα. Καλη Κυριακή Levina! Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Πόσο δίκιο έχεις Levina...Όρθιοι...μα όσο για το ζωντανοί...

negentropist είπε...

Τίποτα σπουδαίο ?

Σωστά .. υπάρχουν χειρότερα !

Ανίκητος

:)

Gyro είπε...

Τίποτα σπουδαίο και από δω.
Δεν περνάς συχνά τώρα τελευταία.
Σα να θύμωσες μου φαίνεται με το θέμα του στρατιωτικού με τη σύνταξη.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Είναι ευλογία που βρίσκομαι σε θέση να σε διαβάζω και να βλέπω όλα όσα θέλεις να πεις με κείνο τον πανίσχυρο λόγο σου που ενώ με ποίημα μοιάζει, σάλπισμα ηχηρό είναι.
Είμαι ευλογημένος που είσαι εδώ! Πίστεψέ με

Levina είπε...

Καλησπέρα Γεράσιμε,
το είδα και σε ευχαριστώ πολύ.
Καλό βράδυ και
καλή εβδομάδα :))

Levina είπε...

Yπάρχουν marie μου
πιστεψέ με, υπάρχουν και Άνθρωποι σε αυτή την ζωή
και όπως το λες ... τυχεροί όσοι τους γνωρίσουν!

φιλιά κι από μένα !
καλή εβδομάδα :))

Levina είπε...

Όλα σπουδαία κι όλα ένα τίποτα,
ανάλογα με το πόσο μεγάλος είναι
ο κόσμος σου, αν τον μετράς με τα τετραγωνικά
ή με το σύμπαν... πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο
που θα μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα ...θλιβερή
διαπίστωση !

Καλή εβδομάδα :))

Levina είπε...

Λίγη ιντερνετοαποτοξίνωση δεν θα με βλάψει Gyro μου,
ίσα ίσα θα έλεγα επιβάλλεται ! Οπότε για λίγο ακόμα
θα κάνω χρήση της άδειας που πήρα από την σημαία και
θα επανέλθω δριμύτερη :))


υγ. Ναι θύμωσα με το συγκεκριμένο θέμα, με έπνιγε ότι τόσο εύκολα κάποιοι καταδικάζουν μια ολόκληρη κάστα ανθρώπων χωρίς να γνωρίζουν τι συμβαίνει και μάλιστα διαλοστέλνοντάς τους με τον πιο αισχρό τρόπο. Αν διάβαζα επιχειρήματα θα μπορούσα να τα αντικρούσω, στίς ύβρεις όμως γυρίζω την πλάτη μου. Το όλο θέμα όμως δεν έχει σχέση με το ότι έχω χαθεί για λίγο ... μην ανησυχείς, δεν θα με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα!

Levina είπε...

Να είσαι καλά Χριστοφορέ μου !
Πάντα να βλέπεις ότι τάχα κρύβεται πίσω
από απλές λέξεις...
Σάλπισμα είναι για την απανθρωπιά που μας δέρνει,
για τα πολλά μας πρόσωπα που τα συνηθίσαμε τόσο και
τώρα πια δεν μας ενοχλούν!!

Καλό βράδυ καλέ μου
και καλή εβδομάδα!

issallos είπε...

Καλημερα Levina

με χαρα σε προσκαλω στο e-Παρουσιαση για να σου δειξω ενα απο τα παραμυθια μου

Η διαρκεια παραμονης στο χωρο αυτο ειναι 24 ωρες (κανονικα ειναι μιση ωρα)

Ανώνυμος είπε...

Επίσης, καλή εβδομάδα, σου εύχομαι. Να είσαι καλά.

precious dreams είπε...

πω πω όμορφο πολύ levinoyla moy ..δεν έχω λόγια σ ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας όλες αυτές της ανάρτησης...δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα.. διαβάζω ξαναδιαβάζω και ταξιδεύω...(με μάτια θολά την μορφή σου όπως θέλω ζωγραφίζω) κλείνω μ αυτά τα λόγια σου.... καλό απόγευμα καλή μου

stokos είπε...

τι να σχολιάσω μετά από όλα αυτά? με δυσκολεύεις λίγο :)αλλά είναι ωραία αυτά που γράφεις!
καλώς σε βρήκα
φιλιά

Levina είπε...

Να είσαι καλα καλέ μου precious
σε ευχαριστώ :))
Καλο βράδυ να έχεις!

Levina είπε...

Σε ευχαριστώ καλή μου
με το πραγματικά ευφάνταστο όνομα!!!!
Είμαι σίγουρη πως θα με καταπλήξουν
οι αναρτήσεις σου :)
φιλιά κι από εμένα
και Καλό βράδυ!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...