20.5.12

άσε με


για λίγο 
μόνο για λίγο


Άσε με αυτή την άναστρη νύχτα
Σαν ίχνος οπτασίας κοντά σου
Να γλιστρήσω
Το κόκκινο μαξιλάρι
Που θ΄ ακουμπήσεις ζαλισμένο  το κεφάλι σου
για λίγο να ΄μαι

Άσε με το λευκό  σεντόνι
Που θα ξαπλώσεις κουρασμένο το κορμί σου
για λίγο να ‘ μαι

Άσε με οι σταγόνες από το αίμα
Που κυκλοφορεί ζεστό στις φλέβες σου
για λίγο να ‘μαι


Άσε με  επάνω στο τραπέζι σου
Ένα κομμάτι του ψωμιού σου
Που το κόβεις με τα σκληρά σου δάχτυλα  
για λίγο να ΄μαι

Άσε με δίπλα στο κρεββάτι σου
Το κερί που καυτές σταγόνες στάζει
Και την νύχτα σου φωτίζει
για λίγο να ΄μαι

Άσε με το λουλούδι που μαραίνεται
Μέσα στο βάζο στο γραφείο σου  κι επάνω του
Το βλέμμα σου ξεχνιέται
για λίγο να ‘ μαι

Ακόμα κι έξω αν με κλείσεις
Η ομίχλη που σκεπάζει
Την στέγη του σπιτιού σου
μόνο γι΄ απόψε εγώ θα γίνω

Να βρεθώ

Κάτω από εσένα
Γύρω από εσένα
Μέσα σε εσένα
Με εσένα
Αόρατο όνειρο
Νυχτερινό
μόνο γι΄ απόψε να ΄μαι

                                                                                   Levina






17 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

σε τούτη την επίκληση πως να σταθείς απαθής;
σ' αγαπώ, στο είπα σήμερα;

Levina είπε...

μου το λες τώρα λυχναράκι μου, πάνω που το είχα ανάγκη :))
σε φιλώ πολύ πολύ
καλό μας βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Καλό.

(βλέπεις πόσο συγκρατημένα το γράφω ? Γιατί όταν σου γράφω πολλά εγκωμιαστικά λες ότι σε κακομαθαίνω και με αποπαίρνεις ! χαχαχα)

Να έχεις από αύριο μία καλή εβδομάδα Λεβινάκι μου !!

Gyro είπε...

Εντάξει,
σε αφήνω να τα κάνεις όλα αυτά.

Levina είπε...

Έχω ένα δεκάλεπτο που το διάβασα και ακόμα γελάω με αυτό το ΄΄καλό΄΄...
Σαν δωδεκάχρονο που του βαθμολογήσανε την έκθεση!!! χαχαχα
Καλή εβδομάδα και σε σένα Gip :))

Levina είπε...

Μη σε πάρει ο ύπνος ξεκινάω!! χι χι χι

Δεν σας αντέχω άλλο, με πεθάνατε στο γέλιο
με τις ατάκες σας!

Φιλιά Gyro
καλή Εβδομάδα :))

Κική Κωνσταντίνου είπε...

ως γνωστον οτι σκεφτομαι το λεω άρα τη προκειμένη περίπτωση το γράφω και μου δώσατε ωραία "πάσα" με το διάλογό σας να σας το γράψω εδώ.

για μένα εσείς οι δύο εδώ γράφετε μοναδικά ή κάθε μία με το τρόπο της μα μαγνητικά, ηλεκτρικά και οι δύο. αποπνέεται ρε παιδί μου ένα.. πώς να το πω; ερωτισμό να το πω, φλόγα να το πω... πάθος να το πώ... βασικά πολλά συναισθήματα θα το πω και θα το αφήσω εκεί.

έκανα λοιπόν τη παραπάνω μίνι εισαγωγή για να σας πω πως θα ήθελα πάρα πολύ να σας δω να γράψετε ένα ποίημα ή ένα πεζό που να ναι σα διαλογος πχ ας πουμε να ειναι ενας διαλογος αναμεσα σε ζευγαρι, αναμεσα σε γονιο με παιδι, αναμεσα σε γυναικες, αναμεσα σε κατι τελος παντων γιατι ειμαι σιγουρη πως ακομη και διαλογο σε μυρμήγκια να κάνατε θα ήταν συγκλονιστικός!!!

θα ηθελα να μου αφιερωνατε ενα τετοιο.... οχι πως το ζητάω αλλά το ζητάω δηλαδη! χαχαχαχα

θελω αφιερωση, κανονίστε!!!

Λιακάδα ☼ είπε...

Οποτε μπαίνω εδώ συγκλονίζομαι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο...
Δε σου κρύβω όμως ότι από τότε που έβαλες αυτό το κομμάτι στο άνοιγμα δυσκολεύομαι πολύ όταν μπαίνω... και γι'αυτό το αποφεύγω.... γιατί με παίρνουνε τα κλάμματα...
γμτ...
Φιλάκι... :(

Riccie Finestra είπε...

διαβάζοντάς το "πήγα" κάπου αλλού, κάτι όμορφο λαμπύρισε μέσα μου, σε κάποια διάσταση παλαιών ερώτων χάθηκα...
πανέμορφο...είναι το ελάχιστο σχόλιο...

Levina είπε...

Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς για τα λόγια σου!
Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν μιλάμε μεταξύ μας είναι σαν να ακούς δυο αδελφές να συζητάνε τα απλά καθημερινά τους, να ανοίγουν τις ψυχές τους να βγάζουν ότι υπάρχει μέσα τους και τέλος ... να παίρνουν Το Αντίδοτο Για Όλα που είναι ... το γέλιο μας :))

Θα σου κάνουμε και την αφιέρωση μόλις ξεκαθαρίσουμε τι ρόλο θέλει η καθεμία μας ... όχι και τόσο εύκολο αν υπολογίσεις την τρικυμία εν κρανίω που μας διακατέχει!

προς το παρόν πολλά φιλιά
και καλή εβδομάδα !

Levina είπε...

Όχι κοριτσάκι μου να μην κλαίς
είναι πολύτιμα τα δάκρυα για να τα σπαταλάς δίχως λόγο, μόνο
για αναμνήσεις ...
σου αφιερώνω έναν στίχο του Χρήστου Καριώτη
http://bleedingmoons.blogspot.com/

Μην προσπαθείς ν' αναστήσεις πεθαμένους έρωτες
Τους κάνεις να νομίζουν πως είναι θεοί

Κατάλαβες Λιακάδα μου?

φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα :))

Χρήστος Καριώτης.

Levina είπε...

λόγω κεκτημένης ταχύτητας ξέχασα να σβύσω το όνομα του Χρήστου
στην τελευταία παράγραφο :)

Levina είπε...

Πόσο όμορφο πραγματικά είναι να τα αναπολείς όλα όσα πέρασαν με τρυφερότητα ... αλλά όχι με δάκρυα όπως είπα και στην Λιακάδα μου...
να ΄΄ χανεσαι ΄΄ στις όμορφες αναμνήσεις και να κρατάς από αυτές μια σταγόνα από το γλυκό τους άρωμα!

σε φιλώ Jony μου
Καλή εβδομάδα :))

*Φαντομάς. είπε...

κάθε ανάρτηση σου!ένα μοναδικό ταξίδι!που σε κάνει να χάνεσαι!να ταξιδευεις σε κάτι ουτοπικό!φιλιά!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα πως γίνεται κάποιος να μη σε αφήσει να γίνεις ακόμη και ο ίδιος ο εαυτός του!
Είναι πραγματικά άξιο απορίας πως κινείς τις χορδές της ψυχής του αναγνώστη σου λες και παίζεις μια αρμονία, ουράνια αρμονία Λεβίνα μου!

Levina είπε...

Καμιά φορά τα ταξίδια στην χώρα της Ουτοπίας αγαπημένη μου
σε βοηθούν να αντέχεις την πραγματικότητα :))

σε φιλώ πολύ
να είσαι καλά!

Levina είπε...

Μα καλέ μου Χριστόφορε μια απορία που έχεις!
Δεν το έχεις καταλάβει ακόμα πως οι άνθρωποι φοβούνται
πάνω από όλα τα αισθήματά τους? Είναι τα μόνα που δεν
μπορούν να πολεμήσουν ... γι αυτό και ούτε τα δίνουν,
ούτε τα δέχονται :)) τόόόσο απλό !

πολλά φιλιά και καλό βράδυ !!
σε ευχαριστώ πολύ!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...