28.2.12

αν ... ήσουν εδώ!




Έστρωσα το τραπέζι σήμερα και ήθελα να καθίσουμε
ο ένας απέναντι στον άλλο, να φάμε μαζί, να  περάσουμε
ώρες συζητώντας  για διάφορα, να γελάσουμε …

έβαλα και  εκείνο το όμορφο σερβίτσιο που σου αρέσει
από γαλάζια πορσελάνη , το είχες φέρει εσύ σε κάποιο
από τα μακρινά ταξίδια σου και τόσο καιρό φοβόμουν
να το βάλω στο τραπέζι μας μήπως και με κάποια
αδέξια κίνηση σπάσω κάποιο από τα εύθραυστα πιάτα


Βασανίζω το χέρι που σφίγγει στην παλάμη το μαχαίρι ,
πετάω μακριά τις λέξεις που ματώνουν χωρίς να με
νοιάζει που θα πέσουν , αν σαν φθινοπωρινά φύλλα
ανακατευτούν στο χώμα με τις σταγόνες της βροχής.

Αναρωτιέμαι σήμερα αν ήσουν εδώ τι θα έλεγες?
Θα μιλούσες για την παγωνιά που πιάνει τα βράδια?
Για τις λίμνες που τα νερά τους παραμένουν ακίνητα 
σαν σιωπηλοί παρατηρητές , λες και περιμένουν
κάτι που δεν έρχεται ποτέ ... να φανεί κι ας χαθεί μετά....
κάτω από την αναμονή ξεθωριάζουν τα χρώματα

Νομίζω πως κάθεσαι εκεί στην άλλη άκρη του τραπεζιού
παίζεις με το πιρούνι  σου, πιάνεις το ποτήρι με το νερό
δοκιμάζεις  ένα κομμάτι από το κέικ σοκολάτας και μικρά
λαμπερά κρυσταλλάκια ζάχαρης μένουν στα χείλη σου ,
απομένω να τα χαζεύω και  καταλήγω  με την αίσθηση
του ανικανοποίητου τελικά βαθιά μέσα στο κορμί μου.


Ξυπνάω αργά μέσα στην νύχτα και νοιώθω μια
απέραντη ανάγκη να γευτώ κρυστάλλους ζάχαρης.
Ψάχνω να βρω τα χείλη σου μα βρίσκω  το σκοτάδι.

Levina

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν μπορούσε να ήταν και δεν ήταν... τι να πω...

Μου άρεσε το κείμενο σου, γαλάζια πορσελάνη, σκοτεινές λίμνες, κέϊκ σοκολάτας, ένα ποτήρι νερό, κουβεντούλα... το τόσο ποιητικό "κάτω από την αναμονή ξεθωριάζουν τα χρώματα"...

Και η μουσική διακριτική. Έχει αρχίσει να ζηλεύει ο άνδρας σου τον Ομάρ Ακράμ και τον John Sokoloff ή όχι ακόμα ; (χαχαχα)

Μη τους σταματήσεις !! Μου αρέσουν πολύ, ιδίως ο Σοκόλοφ. Το "Slavianka" δεν το ήξερα, πάλι από σένα το έμαθα. Το κατέβασα από το ΓιούΤιούμπι αμέσως.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

αν ήταν εδώ... ο κόσμος χρώματα άλλα θα είχε...
και συ δεν θα ζούσες μόνη, σ' ένα σπίτι δίχως τοίχους...
κάθε μέρα, θα ήταν μέρα γιορτής για σας τους δυο...
αν ήταν εδώ... θα σε προστάτευε από τις κακίες, από
το λίγο των ανθρώπων, από το τίποτά τους...
αν ήταν εδώ.... θα...

σ' αγαπώ μικρή μου

Apokalipsis999 είπε...

Η ανάμνηση σερβιρισμένη
με γεύση σκέψης
σε επίσημο γεύμα...
Δύσκολη δείχνει η απουσία
και η μοναξιά ατιθάσευτη.
Δεν ανακάλυψες ακόμα
τις αρετές τους!
Γι' αυτό σε σπρώχνουν
στην φαντασία.
Μόνο που έτσι το τούνελ
παραμένει σκοτεινό στην άκρη του!

Ανώνυμος είπε...

Μετά το Σλαβιάνκα που έβαλες, έψαξα λίγο τον Σοκόλοφ. ΡωσσοΑμερικάνος (λόγω γονέων που την έκαναν για Αμερική), δημοφιλής και στις ΗΠΑ και στην Ρωσσία, πηγαινοέρχεται και στις δυο με την μπάντα του. Βρήκα ένα διαμαντάκι, στο αφιερώνω

http://www.youtube.com/watch?v=xWVYomd0Fsc&feature=related . Πιστευω ότι ταιριάζει στη συλλογή σου.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

και δεν φοβάσαι GiP, μην... ζηλέψει ο "άντρας" της;

Παναγιώτης είπε...

Καλημερα μαγισσουλα

Levina είπε...

Aν μπορούσε σίγουρα θα ήταν αλλά και έτσι...
Ο αγαπημένος μου είναι συνεχώς δίπλα μου ακόμα και με την απουσία του, παραμένει πιστή συντροφιά μου, ζει αυτά που ζω και ονειρεύεται ότι ονειρεύομαι, όσο για την λέξη «ζήλια» την χρησιμοποιώ μόνο σε στίχους…. Με αφήνει αδιάφορη σαν όρος από όπου και αν προέρχεται!

Σε ευχαριστώ Gip μου,
Σου εύχομαι μια όμορφη μέρα !!!

Υγ. Γνωρίζω πολλά για τον Σοκόλοφ και την ιστορία του όπως και τα περισσότερα κομμάτια δικά του που κυκλοφορούν, φυσικό είναι αφού είμαι λάτρης της μουσικής του , σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση!!

Levina είπε...

Κανένας δεν μπορεί αγάπη μου να μας προστατέψει αν δεν προστατέψουμε και οι ίδιες τον εαυτό μας, δύναμη μπορεί να μας δώσει, κουράγιο, αγάπη, αγκαλιά, φτερά να προχωρήσουμε στον δρόμο μας, ασπίδα να την βάλουμε μπροστά μας να μη μας αγγίζει τίποτα ….

Εντάξει στα πολύ πολύ δύσκολα βάζουμε το ιππικό να καθαρίσει, μας απέδειξε πως είναι και αντοχής!!! …ψέματα????

Φιλιά πολλά και χουχουλιάρικα ομορφιά μου
για να ζεσταθούμε....όχι άλλο χιόνι παρακαλώώώ !!!!!

Levina είπε...

Θα έλεγα πως και η απουσία και η μοναξιά είναι δύσκολες αλλά
Σταμάτη μου βοηθούν το μυαλό να λειτουργεί ακόμα πιο δυναμικά, να βρίσκει δρόμους για να καλύπτει αυτά τα κενά και οχι... εγώ δεν το βλέπω σαν τούνελ που οδηγεί στο σκοτάδι... θέλω βλέπω φωτεινές στιγμές , αστραπές που φωτίζουν τα σκοτάδια.

Τα φιλιά μου
και εύχομαι μια όμορφη μέρα :))

Levina είπε...

Kαλημέρα καλό μου παγωτοξωτικό!!
Δεν πιστεύω να έχεις και εσύ εκεί
που έχεις χιόνια!!!
Φιλιά
να μου είσαι καλά :))

Levina είπε...

καλά...αλλα ντ άλλων έγραψα!
τώρα το είδα, χρειάζομαι καφέ
μάλλον!!!

Gyro είπε...

Αν η γυναίκα του κειμένου είναι σαν της φωτογραφίας δεν την αφήνεις ποτέ μόνη να μπεκροπίνει γιατί μπορεί να της την βαρέσει και να σπάσει τα σερβίτσια.

Levina είπε...

Gyro μου
δεν παει να τα σπάσει?
Τι αξία έχουν τα σερβίτσια μπροστά στην αγάπη της???

:)) :))

Τα φιλιά μου
να έχεις μια όμορφη νύχτα !!!

Gyro είπε...

Τα σερβίτσια μένουν. Οι αγάπες έρχονται και φεύγουν.
Ξέρω είναι λίγο ρηχό αυτό που είπα έ?

Αλλά έχω δει "μεγάλες" αγάπες να σβήνουν σαν το κεράκι στο μισό μποφώρ.

Levina είπε...

Δεν είναι ρηχό, είναι μια μεγάλη αλήθεια...
αλλά να σου πω την αλήθεια, μπροστά στον
άνθρωπο τι αξίζουν τα σερβίτσια? Ειδικά αν
θολώσει το μυαλό σιγά μη σκεφτεί τις
πορσελάνες!!
Όσο γι αυτές τις "μεγάλες" αγάπες... ο θεός
να μας φυλάει!!!

Ανώνυμος είπε...

Σε μια απάντηση είπες "Κανένας δεν μπορεί αγάπη μου να μας προστατέψει αν δεν προστατέψουμε και οι ίδιες τον εαυτό μας"

σε παραδέχτηκα και πολύ καλά τα είπες!

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...