27.2.12

λίγο χιόνι ακόμα...




Χιονίζει κι η λίμνη έχει και πάλι παγώσει
Στέκομαι επάνω σε ένα κομμάτι πάγου, δεν ξέρω πως έφτασα ως εδώ …
άραγε ποια διαδρομή ακολούθησα ?
Παρακολουθώ με την άκρη του ματιού τις σκιές
στα σκοτεινά νερά κάτω από τα πόδια μου
Δίπλα μου πλέουν νωχελικά μεγάλα κομμάτια πάγου όμως
δεν τολμάω να κάνω καμία κίνηση …
φοβάμαι πως θα βουλιάξω ακόμα κι αν αλλάξω
τον ρυθμό της ανάσας μου.
Μια μαύρη σκιά πέρασε βιαστικά
δίπλα στα πόδια μου… ένας παφλασμός !
Μάλλον κάποιο ψάρι φοβισμένο από τα σύννεφα
που τρέχουν αλαφιασμένα στον ουρανό μου που όσο πάει
και σκοτεινιάζει … τελειώνει και αυτή η μέρα !
Μόνο τα μάτια μου μπορώ να κινώ αλλά
και αυτά τα νοιώθω να παγώνουν σιγά σιγά.
Βλέπω στο βάθος ένα σμάρι από πουλιά
Να πετάνε… αλήθεια πετάνε τα πουλιά όταν χιονίζει?
Δεν ψάχνουν να βρουν καταφύγιο
ανάμεσα στα κλαριά των δέντρων?
Το χιόνι σκεπάζει τους ώμους μου, τα χέρια μου,
ακόμα και μέσα από το μάλλινο σκουφί μου έχει χωθεί
και το νοιώθω να λιώνει επάνω στα μαλλιά μου,
αν προσπαθήσω να φτάσω στην ακτή?
Μια χιονόμπαλα με βρίσκει στο στήθος,
από πού στο καλό μου ήρθε?
Μου χάλασε την ισορροπία μου
Ακούω παιδικά γέλια μα δεν τολμάω
να γυρίσω το κεφάλι μου , το νερό αρχίζει να με καταπίνει
αργά το νοιώθω να ανεβαίνει στα πόδια μου, παγώνω
Αρχίζω να τρέμω ανεξέλεγκτα και αυτό
με κάνει να βουλιάζω ακόμα γρηγορότερα,
Γιατί δεν μπορώ να κουνήσω τα χέρια μου?
Η κοιλιά μου , το στήθος μου , οι ώμοι μου
είναι μέσα στο μαύρο νερό , ανοίγω το στόμα μου
να φωνάξω βοήθεια και καταπίνω πάγους
που πληγώνουν τον λαιμό μου σαν ξυράφια

Πριν θολώσουν τα μάτια μου βλέπω ένα κομμάτι
γαλάζιου ουρανού , μα πως?
Και τα παιδικά γέλια πως τα ακούω μέσα στην ανυπαρξία μου?
Άντε λοιπόν ξύπνα , τον τελειώσαμε
τον χιονάνθρωπο και χωρίς εσένα!!!

Δυο παιδικά ματάκια με κοιτάνε υποτιμητικά και απέναντί μου
Στέκεται …. Ο πιο όμορφος χιονάνθρωπος που έχω δει ποτέ…
με το κόκκινο κασκόλ μου στον λαιμό του, το μάλλινο σκουφί μου
στο κεφάλι του και ένα τεράστιο πορτοκαλί καρότο
στην θέση της μύτης του!!!

Levina





































































18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εφιάλτης με happy end !!

Ειναι όντως έτσι ; Και στην ιστορία σου και στη ζωή. Μακάρι να είναι πάντα έτσι !!

Gyro είπε...

Εναλλακτικό όνειρο: να κινδυνεύεις από μια αρκούδα που σε κυνηγά στο δάσος και να σε ξυπνάει ένα χελιδόνι όταν καταφθάνει από την Αφρική την Άνοιξη, κάτω από ένα δέντρο κάτω από το οποίο σε πήρε ο ύπνος.

Apokalipsis999 είπε...

Η εμπειρία του χιονιού
είναι μοναδική...
Στο παιδί που παίζει χιονομπάλες...
στην παρέα που φτιάχνει χιονάνθρωπο...
στο πουλί που δεν βρίσκει φαγητό...
στον άστεγο που δεν έχει
που να ξαπλώσει...
Όλα στο άσπρο!
Μα, όλα...

Lyriel Bee είπε...

Καλή βδομάδα κοριτσάκι μου :)
Πέθανες άνθρωπος, γεννήθηκες χιονάνθρωπος?
Έρχεται η άνοιξη, στο δρόμο είναι!

Levina είπε...

To καλό με τους εφιάλτες στα όνειρα είναι πως πάντα ξυπνάς!!
Αυτό από μόνο του είναι happy end :))

Kαλημέρα Gip μου
φιλιά!!

Levina είπε...

Σε αυτό το εναλλακτικό όνειρο Gyro μου
να μην αναρωτηθώ πως ακριβώς με ξυπνά
το χελιδόνι που κάθεται απο πάνω μου
στο κλαδί :))

τα φιλιά μου, να έχεις μια όμορφη μέρα!!!

Levina είπε...

Όλα τα σκεπάζει το χιόνι,
πόσο όμορφα φαίνονται όλα
όταν πέφτει και κρύβει τις
δυσκολίες και την ασχήμια!!

Την καλημέρα μου Σταμάτη μου :))

Levina είπε...

Έρχεται αλλά στο μεταξύ εδώ πραγματικά
χιονίζει και το έχει στρώσει για τα
καλά.... και πάλι!!! Πολύ μου αρέσει το
χιόνι, με κάνει να νοιώθω παιδί...αλλλλλά
όχι άλλο πιά!! πήραμε , πήραμε!!!

Καλή εβδομάδα μπισκοτάκι μου :))

Ανώνυμος είπε...

εύχομαι μόνο από τους εφιάλτες σου να ξυπνάς!
το χιόνι και μένα μου αρέσει αρκεί να μη μου σπάνε οι βρύσες! ::))

Katerinanina είπε...

ola kapote teleiwnoun, akomh kai an xekinoun kaka kai tromaktika teleiwnoun, alla meta apo kairo xereis ti synneidhtopoiw! pws kai mesa apo ta dyskola kati 8etiko panta yparxei, oso ki an metaniwnoume kai to ais8hma ths metanoias einai oti xeirotero ayto kai tou fovou, meta kati ginete, giati o an8rwpos exei thn pio teleia ikanothta, na anagenate mesa apo tis staxtes tou san allos foinikas! etsi ki egw shmera 8a koimh8w kai oti kako kia an dw otan xypnhsw 8a 8ymh8w ena xiona8rwpo me xaroumena matia na me koita kai na niw8w pws h zwh synexizetai oti ma oti ki an symvainei :-)

Levina είπε...

Mεταξύ μας ... πολύ με έχει κουράσει πια
είπαμε να χιονίσει ...λιγάκι... οχι άλλο
φτάνει πια!! στην τελική ...κρυώνω βρε...!!!
Αυτές οι βρύσες άλλο βάσανο!

Levina είπε...

Κατερινάκι μου, είτε στο όνειρο είτε στην πραγματικότητα
να δούμε τους εφιάλτες μας... η ζωή συνεχίζεται... πάντα!
κλαίμε, χτυπιόμαστε αλλά τους προσπερνάμε και πάμε
παραπέρα, τους βάζουμε στο πίσω ντουλάπι του μυαλού,
πετάμε και το κλειδί και σιγά μη μας πτοήσουν
κάτι μικρά εμποδιάκια!!! Ούτε που πρέπει να τα
ξανασκεφτόμαστε, πρέπει μόνο να έχουμε την καρδιά και το
μυαλό μας ανοιχτό να δεχτεί ότι όμορφο θα του τύχει :))

φιλιά Κατερινάκι
καλά να περνάς!!

Gyro είπε...

Με κελαηδίσματα δίπλα στα αυτάκια σου, πώς αλλιώς με ρόμφισμα στο μάγουλο?

Άιναφετς είπε...

Χιόνι είναι θα περάσει και αυτό...όπως τόσα άλλα!!!
Είπαν πως είναι τα τελευταία...αλλά ποιος τους πιστεύει!
ΑΦιλιά χουχουλιάρικα! :))

ασωτος γιος είπε...

τι ποιητικός εφιάλτης ...

Levina είπε...

δίκιο έχεις!!
βέβαια τα χελιδονάκια δεν κελαηδάνε
να το κάνουμε αηδόνι Gyro μου???
στην τελική όνειρο είναι όπως θέλουμε
το κάνουμε!!

Levina είπε...

Μαγισσούλα μου δεν το βλέπω να περνά...
όσο πάει και γίνεται χειρότερη η κατάσταση, αλλά
τι στα λεω που δυο βήματα δίπλα είσαι και τα βλέπεις!!!

πάμε στο τζάκι να χουχουλιάσουμε
φιλάκια πολλά πολλά :))

Levina είπε...

Ξορκίζουμε τους εφιάλτες μας με λόγια γλυκά :))

Κατάφερα να βρω και το blog σου επιτέλους
δεν μου έβγαινε μέχρι τώρα!!

να έχεις ένα όμορφο βράδυ

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...