19.2.12

ένα χειμωνιάτικο πρωινό



Αυτό το πρωινό με ζάλισε ο ήλιος
είχε να βγει τόσες μέρες μέσα από τα σύννεφα,
μέρες και μέρες να χιονίζει , να βρέχει να κάνει
έναν δυνατό αέρα που περνούσε ανάμεσα από
τα κεραμίδια της στέγης σφυρίζοντας και νόμιζα
πως θα ξεκολλήσει το σπίτι από τα θεμέλια και
θα το πετάξει μακριά επάνω από τα σύννεφα
στην κορφή του απέναντι βουνού.

Έκλεινα τα παραθυρόφυλλα να φυλάξω την
λίγη ζεστασιά που υπήρχε μα αυτός ο παγωμένος
αέρας έβρισκε τις χαραμάδες και τρύπωνε, πάγωναν
τα χέρια μου , τα πόδια μου και ας φορούσα διπλά
ζευγάρια κάλτσες και δυο παντελόνια και τρία
πουλόβερ το ένα επάνω στο άλλο να δυσκολεύουν
τις κινήσεις μου και να μη μπορώ να δω ούτε
τις μύτες των ποδιών μου.

Μα σήμερα βγήκε για λίγο μόνο ο ήλιος και ήθελα
να ανοίξω τα παράθυρα, να πλημμυρίσουν τα δωμάτια
φρέσκο αέρα και αρώματα από τον χειμωνιάτικο κήπο
ας έκανε κρύο, δεν με ένοιαζε, εγώ τριγύριζα έξω,
κοίταζα την αντανάκλασή μου στα τζάμια και έβαζα
τα γέλια πόσο χοντρή φαινόμουν με τόσα ρούχα
και με το καπέλο, αχ! δεν μου πάνε τα καπέλα, αλλά
αυτό το μικρό μπλε κοτλέ είναι το αγαπημένο μου
ίσως γι αυτό και του έχω ράψει ένα σωρό μεταλλικά
κουμπιά επάνω σαν παράσημα!

Να λοιπόν που στις ηλιαχτίδες όλα ζεστάθηκαν
έλαμψαν γεμάτα ζωή … ακόμα και οι γκρινιάρες γάτες
πετάχτηκαν έξω από το σπίτι και άραξαν στα ξύλινα
κάγκελα και στο γρασίδι, όπου βρήκαν περισσότερη ζεστασιά!
Σαν πράσινο χαλί από βελούδο ο κήπος σήμερα, στις
τριανταφυλλιές έτοιμα τα μενεξελιά ματάκια να ανοίξουν
να μπουμπουκιάσουν, λίγη ζεστασιά περιμένουν και τα
δέντρα για να βγάλουν τα καινούργια κλαράκια τους.

Όλα μοιάζουν πια να βρίσκονται σε μια ανυπομονησία,
ξέρουν πως φτάνει η άνοιξη και βιάζονται να προλάβουν
ποιο θα βγάλει πρώτο το λουλούδι, όπως βιάζομαι
και εγώ για το ποιο θα μου κάνει την χάρη να ποζάρει
να το φωτογραφίσω και μετά να το αγγίξω με τα
δάχτυλα μου για να βεβαιωθώ πως είναι αληθινό,
να νιώσω τα απαλά ευαίσθητα πέταλα…

Ευαίσθητα είπα??? Μπαααα… όχι και τόσο αν τα δεις
πόσο καλά αντιστέκονται στην παγωνιά και στα χιόνια!!!
Μοιάζουν με τους ανθρώπους τα λουλούδια, εκεί που
νομίζεις πως θα σπάσουν, απλά λυγίζουν, εκεί που
πιστεύεις πως θα βγουν μαύρα και με κρυοπαγήματα
κάτω από το χιόνι την άλλη στιγμή τα βλέπεις να λάμπουν
πανέμορφα, χαρούμενα, ανανεωμένα σα να τους έκανες
το δέκατο μπότοξ και ήρθαν στα ίσα τους!!!
Εκεί που πιστεύεις πως ήρθε το τέλος… μαράθηκαν, να
που σε ξαφνιάζουν με την ομορφιά τους, τα χρώματα,
την ποικιλία, τα αρώματα !!

Φτάνει η ώρα που γερνάνε, αρχίζουν ένα ένα τα απαλά
πέταλα να ξεφτούν, να πέφτουν, να γίνονται ένα χαλί
πολύχρωμο κάτω στο χώμα και να απομένει ο μίσχος και
τα χιλιάδες μικρά σποράκια του στο στρογγυλό κουκούλι,
ξέρεις πια πως το λουλούδι σου πέθανε αλλά σύντομα
θα ξαναγεννηθεί μέσα από αυτά, ίδιο και απαράλλαχτο,
με τα ίδια χρώματα, να ξανακάνει και πάλι τον κύκλο του,
να ζήσει για όσο του αναλογεί, ανάλογα σε ποια εποχή,
στην ζεστασιά της άνοιξης ή στα κρύα του χειμώνα!

Ήταν μεσημέρι σχεδόν όταν γύρισα και πάλι μέσα,
κλείνοντας πίσω μου τις πόρτες, βλέπεις ακόμα είναι
χειμώνας όσο κι αν εγώ θέλω να φέρω γρηγορότερα
φέτος την άνοιξη … ένοιωθα τόσο πολύ κουρασμένη,
είναι και αυτό το κρύωμα που ήρθε στα ξαφνικά και δεν
μπορώ να το ξεφορτωθώ… θα κάνει τον κύκλο του και
αυτό … θα περάσει !!


Levina





12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο !!

Ζούσα τις ώες που πέρασες στο περιβόλι σαν να ήμουν δίπλα σου !

Εδώ ζεστάθηκα και εγώ !

Πόσο λατρεύω αυτην την αφτιασίδωτη απλότητα σου !!

Ευχαριστώ για τις εικόνες Λεβινάκι !

μικρή Μεγάλη είπε...

Ο Ήλιος βγαίνει και γιατρεύει! Και όπως λες κι εσύ "Θα περάσει"! :)
Πολλή αισιοδοξία! :)
Καληνύχτα! :)

flash είπε...

α ναι ήταν πολύ ωραία σήμερα!
έχει μεγαλώσει και η μέρα..!
ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει Καλοκαίρι θα μυρίσει, όπως λένε ;)
χωρίς βιασύνες, ας χαρούμε κάθε αλλαγή και κάθε μικρή στιγμή..
το κρυολόγημα όμως δεν θα ήταν άσχημα να το σπρώξουμε λιγάκι
με καμιά βιταμινούλα ε;
:) φωτεινό ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

είδες τι σου κάνει ένας Ήλιος!
και εγώ επιθύμησα την άνοιξη....

Παναγιώτης είπε...

Και στα Χανια ετσι ειναι
Πολυ ομορφες εικονες μαγισσουλα
παω βολτουλα τωρα μην το χασω

Φιλια

Levina είπε...

Gip μου... πολύ το χάρηκα που ...
χάρηκες την βόλτα μας!!! :))

Σήμερα είναι ακόμα πιο όμορφα έξω...
Φιλιά ηλιόλουστα σου στέλνω,
να είσαι καλά !!

Levina είπε...

μικρό μου και μεγάλο μου μαζί,
το έχω καταλάβει εδώ και κάτι χρόνια
πως χωρίς αισιοδοξία δεν μπορώ
να παλέψω για τίποτα ... έχεις δίκιο και
το συνιστώ και εγώ ... σε όλους!!

τα φιλιά μου και να έχεις
ένα καλό απόγευμα :))

Levina είπε...

αυτό με τις βιταμινούλες δεν μου πήγε στο μυαλό...
από αύριο σίγουρα , γιατί ... δεν παλεύεται άλλο!

σήμερα πάλι γυρόφερνα στα χωράφια με τα χαρτομάντηλα
αγκαλιά!! χαχαχα

καλό σου απόγευμα, σε φιλώ :))

Levina είπε...

Eσύ αγαπημένε μου έχεις πιάσει όλες
μαζί τις εποχές του χρόνου σε μια
συσκευασία και συμφέρει!!!!
οπότε τέλος οι επιθυμίες για εσένα...
δώσαμε, δώσαμε!!

:)) :))

Levina είπε...

Eλπίζω να την χάρηκες την βόλτα σου
παγωτοξωτικό μου....αλήθεια το ψυγειάκι
πότε θα το ξαναβάλουμε???? το έχω φυλάξει
το κουτάλι...και το λικεράκι.... τα
πουράκια θα τα βάλεις εσύ :))

EmmL είπε...

Τόσο απλό....
τόσο υπέροχο...

Φιλιά Levina μου

voulaki είπε...

Πολύ όμορφες εικόνες... :-)

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...