24.1.12

παρα-παραμύθια...





Μια φορά και ένα καιρό
Έψαχνα να βρω ένα παραμύθι
Που να μιλάει για την αλήθεια
Για τον έρωτα, για την αγάπη

Όλα τα παραμύθια τελικά
γι αυτά μιλούσαν
μα πάντα είχαν και ένα δράκο
μια κακιά μάγισσα , μια μητριά
Είχαν έναν κακό βασιλιά
ή δυο άσπλαχνες αδελφές

Αναρωτιόμουν πως επιζούσε
Η αγάπη μέσα σε τόσο πόλεμο
που της έκαναν τα τέρατα
Πως τα κατάφερνε η πριγκίπισσα
...ξέφευγε από τις κακοτοπιές
Και συναντούσε τον πρίγκιπα της

Αναρωτιόμουν σαν παιδί πως
το λαμπερό αυτό ζευγάρι
έστηνε το ζαχαρωμένο σπιτικό του
στον λόφο επάνω !
Τριγύρω δάση και βουνά
κι  από κάτω στην καταπράσινη πλαγιά
Πουλιά και αγρίμια γελαστά και πιο πέρα
Ευτυχισμένοι χωρικοί  να χαιρετούν
Για την αγάπη  ΄΄ ζήτω ΄΄ να φωνάζουν.

Μια φορά και ένα καιρό
Την πριγκίπισσα παρίστανα και εγώ
Έγινα η κοιμωμένη , η σταχτοπούτα,
έγινα η χιονάτη και μετά η Ραπουνζέλ
Περίμενα τον πρίγκιπα να έρθει

Έλεγα …

Δεν μπορεί κάποιο φιλί θα με ξυπνήσει
Κάποιο χέρι θα με τραβήξει από τις στάχτες
Ο βασιλιάς μου θα  με σώσει από το μήλο
Δεν θα αφήσει να μου κόψουν τα χρυσά μου μαλλιά

Τα χρόνια περάσαν και  
απόμεινα να κοιμάμαι δίπλα στο τζάκι
μασουλώντας πικρά μήλα και με
ανακατωμένα  τα μακριά μου τα μαλλιά

Μια φορά και ένα καιρό
Πίστευα στις ζαχαρωμένες πολιτείες
Στα κέικ πασπαλισμένα με άχνη και
στην κορφή να στέκονται  ευτυχισμένοι
Ο  πρίγκιπας και η μικρή πριγκίπισσα
αμέριμνα χαμογελώντας να παραμένουν
αρυτίδωτοι  μέσα στον χρόνο

Στο σήμερα το είδα το τέρας
Να μου χαμογελά ειρωνικά
Την μάγισσα λαχταριστά μήλα να μου δίνει
Δηλητήριο μαύρο να στάζουν στον λαιμό μου
Τα μακριά  ολοζώντανα μαλλιά μου
Σκουριασμένο ψαλίδι τα πετσόκοψε

Τέρατα και Δράκοι  ζούνε

Μια φορά και ένα καιρό
Πίστευα στα παραμύθια

Ακόμα τα πιστεύω

Μόνο που ……
τα πιστεύω
Κάπως αλλιώς.

Levina




18 σχόλια:

Ξύλινος Ιππότης είπε...

όσο το διάβαζα ήθελα να σου πω,
πως στην πραγματικότητα τα παραμύθια
είναι λίγο διαφορετικά...
αλλά εσύ το κλείνεις με πολύ
όμορφο τρόπο...
...
Υ.Γ. τόσο καιρό νόμιζα ότι ήμουν μέλος,
και τελικά δεν ήμουν!
κι έτσι δεν έβλεπα τις αναρτήσεις!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο !! Και σωστό !! Για πολλούς από εμάς κατά κάποιο τρόπο, άνδρες και γυναίκες !!

Το έντυσες με τρυφερότητα, απλότητα, παιδικότητα (απαραίτητη σε αυτό το κείμενο) και μας το σέρβιρες. Με μουσική υπόκρουση ένα υπέροχο τανγκό !

Ευχαριστώ !! Το διάβαζα και χόρευα την πριγκιπέσα μου, στα παραμύθια και θαύματα συμβαίνουν !!

Όλοι περιμένουν κάποιο πρίγκηπα, κάποια πριγκηπέσα. Όλους τους παραμονεύει κάποιος δράκος. Στα παραμύθια τουλάχιστον νικάμε και μετά στα όνειρα μας, ότι ποθούμε γίνεται !

Ανώνυμος είπε...

γέμισαν δράκους τα παραμύθια μας πια...

καληνύχτα και σε ευχαριστώ (ξέρεις εσύ)

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=o5wwPb6Fz_4&feature=related

παρέλειψα...

Katerinanina είπε...

polu-polu omorfo!
ta paramy8ia zoun mes tiw psyxes mas kai de pa na pei pws ola exoun wraio telos!paramy8ia einai exallou...oxi alh8eia!apla paramu8ia!!!

Lyriel Bee είπε...

Στα παραμύθια, πάντα μου την έδιναν από μικρή,
οι κακές οι μάγισσες και οτιδήποτε μου χαλούσε το όμορφο συναίσθημα.
Ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει.
Αλλά ξέρεις τι λένε? Το απλό δεν έχει ενδιαφέρον ... αν δεν υπήρχαν οι δράκοι, θα ήταν βαρετό. Διαφωνώ. είναι ωραίο το απλό :)
Καλό βράδυ Λεβινάκι *

Levina είπε...

Ξυλινέ μου άργησα λίγο να το ανακαλύψω !!
Μα η αλήθεια είναι πως...ποτέ δεν είναι
αργά :))

Φιλιά και να έχεις μια όμορφη μέρα !!!

υγ. Έψαξα να βρω το παραμύθι που έχει Ξύλινους Ιππότες
και δεν βρήκα κανένα !! :))

Levina είπε...

Kαλημέρα GiP μου,
πολλοί οι δράκοι γύρω μας και οι κακές οι μάγισσες,
πολλά τα παραμύθια για μεγάλα παιδιά που χανόμαστε
στις σελίδες τους διψασμένοι να ξαναζήσουμε την
αθωώτητα την παιδική μας....
Εσύ συνέχισε να χορεύεις την πριγκίπισσα και μη σταματάς,
γιατί θα τελειώσει το όνειρο :))

Φιλιά πολλά και να περνάς καλά.

Levina είπε...

Όχι άλλο κάρβουνο !!!!
Όχι άλλους δράκους , τέρατα, ΄΄παραμύθια΄΄,
ζάχαρες, χρυσόσκονες.....πήραμε...πήραμε...
Το παραμύθι το θέλω να ξεκινά απο την γη,
αυτά τα σύννεφα πολύ κουνάνε και ζαλίζομαι!!!

υγ. ευχαριστώ για το τραγούδι....:))

Φιλιά και μια μεγάλη Καλημέρα

Levina είπε...

Καλημέρα katerinanina
Μέχρι να καταφέρεις να καταλάβεις πως το παραμύθι
είναι τελικά ΄΄παραμύθι΄΄ αρχίζει η ελεύθερη πτώση...
όταν βροντήξεις στο χώμα και αν έχεις επιζήσει και αν
έχεις και σώας τας φρένας αποφασίζεις αν θα παραμείνεις
εκεί που έπεσες,αν θα σηκωθείς, αν θα σκαρφαλώσεις πάλι
ψηλά !
Φιλιά και να είσαι καλά :))

Levina είπε...

Mpiskotaki μου
Συμφωνούμε απόλυτα... πάντα το απλό είναι ωραίο,
στο απλό θα βρεις την αληθινή ομορφιά...μόνο που...
το μάτι ξεστρατίζει σε ότι γυαλίζει και το μυαλό
θολώνει σε ότι φωνάζει.

Καλή σου μέρα κοριτσάκι
ένα ηλιόλουστο φιλί απο Ελλάδα για σένα :))

Levina είπε...

υγ. Δεν μπορώ να δω το blog σου Katerinanina ,
σε παρακαλώ θα μου γράψεις τον σύνδεσμο??

Apokalipsis999 είπε...

Ο παρά του μύθου λόγος (μῦθος σημαίνει στα αρχαία ο λόγος, η ομιλία), που εμπλέκει το υποκειμενικό με το μη αληθές [έτσι έλεγε το παραμύθι ένας καθηγητής μου], ανοίγει τις πόρτες στην φαντασία χωρίς φραγμούς. Και το καλό και το κακό δίνουν το παρόν για να επιβεβαιώσει το ένα τ' άλλο, με το πρώτο να υπερισχύει. Με σασπένς, πλοκή και... γενναιότητα, είναι το καταλληλότερο μέρος για να βρει την αυτοπραγμάτωσή της η φαντασία.
Το μειονέκτημα είναι όμως διττό: Αφενός τελειώνει, και αφετέρου η πραγματικότητα περιμένει στη γωνία! Μέχρι να ξεκινήσει το επόμενο...

ΥΓ. Ευτυχώς που οι συνήθεις ήρωες των παραμυθιών δεν κάνουν απεργία...

Maria Villioti είπε...

Εγώ πάλι πιστεύω πως μπορείς να ζήσεις το παραμύθι σου χωρίς να βλέπεις τους δράκους. Οι δράκοι υπάρχουν αν τους πιστεύουμε. Εάν δεν τους πιστεύουμε εξαφανίζονται.Αυτοί τρέφονται από τους φόβους μας. Μας ταλαιπωρούν για λίγο αλλά μετά δεν αντέχουν την πείνα και χάνονται. Είναι πως διαλέγεις να ζήσεις, απολαμβάνοντας όσα έχεις και αναζητώντας όσα μπορείς ή ανικανοποίητος και κυνηγημένος από μάγισσες;

Levina είπε...

Σταμάτη μου αυτό το μη αληθές έρχεται να δώσει
μια όμορφη νότα στην πεζή πραγματικότητα που πολλές
φορές γίνεται αφόρητη για όλους μας και που σίγουρα
δεν γίνεται να την ξεχάσουμε σε όσα παραμύθια να
πάμε να χωθούμε...όπως το λες περιμένει στην γωνία
να μας αρπάξει και πάλι πίσω. Το ιδανικό θα ήταν
να μπορούσαμε να της ξεφύγουμε :))

Τα φιλιά μου και καλό απόγευμα.

Levina είπε...

Moυ βάζεις δύσκολα Μαράκι μου,
τους δράκους σίγουρα μπορούμε να τους βγάλουμε από το παραμύθι μας,
από την πραγματική ζωή μας δεν είμαι σίγουρη πως μπορούμε να το κάνουμε !!
Τώρα για την επιλογή της ζωής... το ανικανοποίητο και οι χίμαιρες μπορούν να σε πάνε μπροστά, το βόλεμα και η απόλαυση όσων έχεις απλά σε κρατάνε δεμένο στην σιγουριά , στα χρόνια που περνάνε και στην ζωή που βαλτώνει.

Ξύλινος Ιππότης είπε...

Οπότε Levina μου,
στο χέρι μας είναι
το δικό μας
παραμύθι...!
...
Ένα όμορφο βράδυ εύχομαι!

Maria Villioti είπε...

Σίγουρα δεν μίλησα για βόλεμα, αλλά απόλαυση... ναι,γιατί να μην ευχαριστιόμαστε όσα έχουμε.Βόλεμα είναι άλλο πράγμα κι έχει να κάνει και λίγο με συμβιβασμό σε πράγματα που δεν άπτονται του χαρακτήρα μας.Το να κυνηγάς τα όνειρά σου δεν αποκλείει να χαίρεσαι αυτά που έχεις αποκτήσεις ως τώρα.Το ανικανοποίητο όταν σου φέρνει δυστυχία είναι αρνητικό. Όταν σε γεμίζει ενέργεια και σου δίνει ώθηση είναι ευλογία.Υπάρχουν άνθρωποι, και το λέω βιωματικά,που βλέπουν παντού εχθρούς, που δεν ηρεμούν ποτέ και που δεν μπορούν να χαρούν τίποτα.Βλέπουν πάντα τα αρνητικά και νοιώθουν πως όλοι τους καταδιώκουν. Έτσι δηλώνουν ανικανοποίητοι και ψάχνουν συνέχεια νέους δρόμους.Δεν τους είδα ποτέ ευτυχισμένους κι αυτό είναι που έχει σημασία. Ποιος είναι ευτυχής(ουσιαστικά ευτυχής).Όταν μιλάς για ανικανοποίητο έχεις στο μυαλό σου δημιουργικά και πνευματικά πράγματα...σκέψου όμως όταν αυτό έχει να κάνει με χρήμα και δύναμη;Γίνεται επικίνδυνο.Είναι πως το εξετάζουμε. Δε νομίζω πως λέμε κάτι διαφορετικό...το προσεγγίζουμε με διαφορετικό τρόπο κι αυτό είναι που ομορφαίνει την κουβέντα.

Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...